Eimreiðin - 01.10.1939, Blaðsíða 24

eimreiðin
Finlandia.
í dag eru tuttugu og eitt ár liðið síðan sjálfstæði Islands
var viðurkent. Dagurinn í dag hefur verið ólíkur öllum öðr-
um fullveldisdögum íslands. Fregnirnar um aðfarir Rússa á
finskri grund hafa verið að berast inn í stofuna til mín í gssi'
og í dag, á öldum ljósvakans, utan úr heimi. Öll hin venjulegu
fullveldishátíðahöld hafa failið niður í dag. Islandia og Fin-
landia, tveir stiltir strengir á hinni miklu fiðlu örlagavaldsins,
ymja í dag samhljóða í sorg. Og nú hellist hið volduga tóna-
regn Sibelíusar yfir umhverfið, frá útvarpinu. Finlandia líður
framhjá í tónum: Sagan, þjóðin, landið — þúsund vatna landið
í ljóma morgunsins, í skini kvöldsólarinnar. Elfur duna, lækir
niða, vötn glampa i geislum sólar, og skógar hneigja trjákrónur
sínar fyrir sumarþeynum. — Haustvindar hlása. Vetur gengur
i garð. Stjörnubjört nótt yfir hrímguðum skógum og snævi
þöktum víðáttum. En vor er í nánd! Leysing! Finlandia hefur
varpað af scr okinu.
Fyrir tuttugu og finnn árum var ég staddur á móti norrænna
stúdenta. Finsku stúdentarnir höfðu fengið skipun frá æðstu
stöðum um að sækja ekki þetta mót. En þeir komu.samt, buðu
hættunum byrginn, mættu einbeittir og alvarlegir til þess að
treysta hin norrænu tengsl. Ég sé þá í anda aftur í dag, þessa
alvarlegu, ungu menn, með hina óslökkvandi frelsisþrá ólgandi
í blóðinu, en ok harðstjórans á herðum. Því oki varpaði finska
þjóðin af sér. En nú ógnar henni ofbeldið á ný. í dag hafa
Norðurlandaþjóðirnar tjáð Finnum samúð sína og hluttekn-
ingu. En hvað stoða orð gegn eldregni og vítisvélum? Ætlar
hinn nýi skandinavismus að bíða skipbrot þegar til alvörunnar
og athafnanna ltemur, eins og hinn gamli skandinavismus gerði
á sínum tíma? Því verður svarað innan skamms. En Finlandia
hefur í kvöld sýnt mér í tónnm harmsögu sína og sigursögu,
þrá sína eftir frelsinu, viljann til að láta lífið fyrir frelsið.
Megi slíkt hið sama eiga við um Islendinga í dag og alla daga-
Því hver sem er reiðnbúinn að deyja fyrir frelsið, hann einn
el frjáls. j dezcmber 1939.
Sveinn Sigurðsson.