Eimreiðin - 01.10.1939, Blaðsíða 95

eimreiðin
RITSJÁ
439
Og ])á er eins og andvörp taki
hin undurfagra sólskinsvon,
og allir kveldsins ómar verði
eitt angurljóð um týndan son.
Og liinzti geislinn deyr í djúpið,
— en daginn eftir röðull nýr
oss kveikir sama dýra drauminn
um djarft og fagurt ævintýr.
Jóhannes úr Kötlum hefur til þessa aukið við vöxt sinn með liverri
nyrri ljóðabók, og svo er einnig i þetta skifti. Sv. S.
Indriði Þorkelsson á Fjalli: BAUGARROT. Ljóðmœli. Rvík 1939. Synir
Indriða á Fjalli hafa gefið út þetta myndarlega safn kvæða föður síns nú
a sjötugsafmæli hans, 20. okt. þ. á., en fyrir löngu er hann landskunnur
íyrir ljóð sín, er birzt hafa i blöðum og tímaritum eða borist manna í
millum. Getur Indriði, sonur skáldsins, þess í forinála að bókinni, að
íaðir sinn hafi ætíð litið á Ijóðagerðina sem fullkomið lijástundaverk. Þó
hefur hann ort miklu meira en komst fyrir i þessari 152 blaðsíðna bók í
allstóru hroti. Yrkisefnin eru allskonar atburðir daglegs lífs, menn og
niálefni og svo sveitin hans, Aðaldalur, sem er honum „þvílíkt, sem
hljómnum er lag“, eins og hann sjálfur kemst að orði, og á allan hug hans
°g hjarta. Ýmsar lausavisur Indriða eru haglegar, og á hann í því skylt
'ið mörg alþýðuskáld, að hann hefur látið þær l'júka við allskonar tæki-
ia;ri. Hér er ein um andlega volaðan náunga:
Verða muntu, voluð sál,
vakin scint af hlundi,
þú, sem óttast eftirmál,
ef þú sveiar hundi.
Og loddurunum sendir hann þetta skeyti:
Ganga vissi Haka og Hák
að helgum friðarblótum,
með úlf í barmi og eitursnák
undir tungurótum.
Af hinum lengri kvæðum, sem mörg eru um staðbundin efni átthag-
anna, þar á meðal allmörg erfiljóð um sveitunga skáldsins, vekja athvgli
kvæðið um Bólu-Hjálmar, Þóru i Skriðu o. fl. Sv. S.
VÍSUR ÞURU í GARÐI. Rvik 1939 (Helgi Trgggvason). Hinum land-
íleygu lausavísum Þuru i Garði hcfur liér verið safnað i eitt, ásamt
nokkrum, sem ekki eru eins fleygar og bæta engu við hróður liöfund-