Eimreiðin - 01.10.1939, Síða 23

eimreiðin
LEYNDARDÓMURINN
367
sig fyrir sendiboða og vakið eftirtekt fólksins, og sjálfsagt ei’n
uppi margir aðrir minni háttar, sem vekja á sér litla eftirtekt.
Arangurinn af starfsemi þessara manna er enginn annar en
að torvelda hugsandi mönnum leit þeirra, en afvegaleiða þá,
sem ekkert hugsa. En þegar sannleikurinn kemur í ljós, hverfa
allir þessir blekkjendur, og þeir hlektu einnig, i skuggann og
skifta oss engu. Heimskan, sem afvegaleiðir mennina og hár-
toganir þeirra, sem þykjast vera vitrir, varir ekki til langframa.
Þessir menn hafa ekkert að segja oss, þó að þeir láti óspart
til sín heyra. Hvað ættu þeir svo sem að geta sagt, sem jafnist
á við hið leiftrandi spakmæli meistarans: „Guðsríki er hið innra
með yður“? Sannleikurinn í þessum orðum er birtugjafi og
blessunarlind hverju mannshjarta. En vér höfum látið blekkj-
ast og teljum meiru varða hvaða trúarkerfi vér fylgjum, hvaða
helgisiði vér höfum um hönd, hvaða kennisetningar vér ját-
um en hvernig fer um vora eigin sáluhjálp.
Ég get aðeins vegsamað þann sendiboða, sem er gæddur hinni
guðdómlegu orku, því hann knýr til nýrra dáða. Fræðslan ein
hefur engin áhrif á mig, en sá sem getur gefið mér hvöt til að
styrkja skapgerð mína, sá sem getur leiðbeint mér, svo að ég
hrasi ekki, opnað glugga sálar minnar, svo að sól æðra skiln-
ings fái skinið inn, hann er sannur sendihoði, og hann vil ég
Vegsama.
Koma Jesú hingað var mannkyninu hlessun. Hann leiðbeindi
niönnunum og vakti guðseðlið í sálum þeirra. Hann kendi
Þeim dýpstu leyndardóma lifsins og hvatti þá til að leggja út á
hinn þrönga veg. Hann sýndi í lífi sínu og starfi þann heilag-
leik, sem er eins og ljós i myrkri mannlegrar tilveru og breytni.
Þegar ég renni huganum yfir myndir sögunnar og sé mynd
hans iíða fram hjá, með tíginni göfgi og merki krossins yfir
enni, fyllist ég friði og öryggi. Vér erum ekki einmana og yfir-
Sefin á þessari jörð. Guð sendir oss enn förunauta til fylgdar
°g sendiboða af hæðum til hjálpar í þrengingunum, á hinni
torsóttu leið vorri til æðra og fullkomnara lífs.
Sv. S. þýddi Lauslega.