Búnaðarrit - 01.12.1921, Síða 41

BÚNAÐARRIT
239
svona er ástatt, sje það ekki til neins, enda þótt jeg flnni
það undur vel, að jeg geri ekki nema hálft gagn, er til
lengdar lætur, ef svo verður framvegis. Jeg veit ekki hvort
háttvirt jarðræktarnefnd telur heppilegra að senda vatn,
jarðveg, hej% jurtir og annað á útlendar rannsóknastofur,
eða að gerð verði gangskör að pví, að Búnaðarfjelagið
hafl aðgang að einhverjum starfskröftum innanlands, er
inni þau nauðsynjaverk af hendi, jafnótt og þau berast að.
Áöur en jeg lýk máli mínu, vildi jeg í fám orðum minn-
ast á styrk þann, sem undanfarið hefir verið veittur til
áveitufyrirtækja frá Búnaðarfjelaginu. Eins og nú er ástatt,
álít jeg það mjög vafasamt, hvort rjett sje af hálfu Bún-
aðarfjelagsins að halda áfram slíkum styrkveitingum, þegar
vitanlegt er, að mjög vantar á að hægt sje að sinna öllum
umsóknum til mælinganna. Jeg vildi því bera það undir
háttvirta jarðræktarnefnd, hvort eigi þætti rjettmætt að
hætta þessum styrkveitingum nú, en leggja því meira kapp
á að hraða mælingunum. Það verður eigi hjá því komist,
að nokkur^tilviljun verði með það, hvaða mælingum fyrst
er sint, eða i hvaða röð þær eru gerðar — að minsta kosti
ógerningur að sinna þeim í sömu röð og þær berast fje-
laginu, því það mundi auka ferðalögin svo óhæfilega. En
augljós órjettur er það, að aðrir fái mælingar framkvæmd-
ar og síðan styrk til verksins — en aftur aðrir verði að
bíða árum saman eftir nauðsynlegum mælingum og leið-
beiningum. Væri betur að alt handbært fje til áveitanna
fengist, til þess að hraða mælingunum sem mest.
Fyrst sumar áveitur fá styrk úr ríkissjóði, og það er
jafnvel komin festa á þær styrkveitingar, er álitamál hvort
ekki væri rjett að gera öllum jafnt úndir höfði, og vísa
þeim til Alþingis með slíkar styrkbeiðnir.
Samvinna gæti altaf verið milli Búnaðarfjelagsins og Al-
þingis, svo Búnaðarfjelagið hefði eftirlit með því, hvort
fyrirtækin væru þannig vaxin, að þau væru styrkverð.
Eins og jeg benti á áðan, ættu þau meðal annars að vera
undirbúin af einhverjum þeim, er Búnaðarfjelagið teldi til
þess hæfan. Valtýr Stefánsson.