Hlín - 01.01.1954, Side 141

Hlín
139
veit jeg ekki. — En í sýningarnefnd munu hafa verið: Jóhann
Jónsson, hreppstjóri, Ytra-Hvarfi, síra Kristján E. Þórarinsson
á Tjörn, Halldór Hallgrímsson, jórnsmiður, Melum, Gísli Páls-
son, bóndi á Grund, og mig minnir Arngrímur Gíslason, málari,
Völlum.
Sýnt var: Heimilisiðnaður, sauðfje og nautgripir.
Svo sem áður er getið var sýningin haldin í Hofsrjett, en hún
stendur í góðu skjóli á eyri norðan við Hofsána, skamt fyrir
neðan Hofsárgljúfrið, hlaðin úr grjóti. — Búfjeð var haft í dilk-
um rjettarinnar, en munirnir á rjettai'veggjunum. — Þennan
fyrsta sumardag var veðurblíða hin besta, svo sem flestalla daga
það vor.
Heimilisiðnaður, sem jeg man eftir var: Beislisstangir, ístöð,
lýsislampi, stungupáll, smjöröskjur og fleiri smámunir. — Vefn-
afur: Yfirfrakkaefni, svuntudúkur, millipilsa- og nærfataefni.
Isaumsmunir: Axlabönd, bolborðar, slipsi, vettlingar og ýmis-
legt fleira.
Ekki man jeg um alla, sem muni áttu á sýningunni, en þessara
má geta og muna þeirra, er þeir sýndu: Halldór Halldórsson,
Melum: Beislisstangir og ístöð, hvorttveggja úi kopar. —
Sveinbjörn Halldórsson, Brekku: Stungupáll. — Stefán Arn-
grímsson, Þorsteinsstöðum: Koparlampa, kleinuhjól og silfur-
hnappa. — Þorsteinn Þorkelsson, Syðra-Hvarfi: Sjalprjóna,
öryggisnælur og smjöröskjur. — Síra Kristján E. Þórarinsson,
Tjörn: Vetrarfrakkaefni. — Dagbjört Gunnlaugsdóttir, Syðra-
Hvarfi: Svuntudúk, millipilsaefni og brekán. — Ýmsir út-
saumsmunir voru þarna sýndir og flestir frá Helgu Jónsdótt-
ur, frá Hóli á Upsaströnd, síðar húsfreyju á Ingvörum. Hún átti
þar einkar falleg axlabönd og baldýraða bolborða.
Engin verðlaun voru veitt, en dómnefnd tilkynti úrskurð sinn
um frágang munanna.
Vigdís Kristjánsdóttir, listakona, skrifar vorið 1954: Jeg hef
verið hjer í Osló í vetur í stærsta handavinnuskóla Noregs og
stundað nám í jurtalitun, tóvinnu og myndvefnaði. — Búin að
taka tvö námsskeið í jurtalituninni, og sendi þjer, að gamni,
sýnishorn af hvítmuru- eða möðru-rótinni, sem við litum úr
sterkan, fallegan og ekta rauðan lit. — Jeg vona að nóg sje af
þessari plöntu heima. — Það verður að taka rótina á vorin, áður
en plantan blómstrar.
Nú þykist jeg vera orðin leikin í að spinna fallegt togband í
myndvefnað. — Jeg fjekk tog að heiman í mörgum, fallegum
litum, þar á meðal svo hrafnsvart, að það var næstum blásvart.