Hlín - 01.01.1954, Blaðsíða 146
144
Hlín
Snæfellsjökull. — í góðu skygni sjest vel úlfaldabakið hans, sem
jeg kalla, vegna þess, að upp úr honum miðjum standa með
nokkru millibili tvær hæðir og mynda eins og sæti. — Handan
við jökulinn og nesið er svo hið óendanlega haf með sinn mikil-
leik og dularmátt.
Og svo að lokum þetta: Þegar blessuð kvöldsólin hjúpar um-
hverfið alt nær og fjær, hafið, landið, loftið, sinni gullnu blæju,
þá er ekki hægt að hugsa sjer meiri fegurð í ríki náttúrunnar. —
Á slíkum stundum fyllist jeg fögnuði og þakklæti yfir því að
eiga sjón, svo jeg fái notið alls þessa, sem fyrst og fremst minnir
á almátt og gæsku Guðs til okkar mannanna.
Frá Islendingum vestanhafs: Ingibjörg J. Ólafsson, prestskona
í Selkirk, hefur 7 undanfarin ár.haft yfirumsjón með Sumar-
búðum Bandalags lúterskra kvenna í Húsavík hjer við Winni-
pegvatn. — Er það orðið stórt og umfangsmikið starf, og jeg
held að segja megi blessunarríkt.
Þetta er hugsjón, sem Ingibjörg átti frumkvæðið að, og með
hjálp Bandalagsins og atbeina margra er þar hafa unnið, hefur
sigur unnist.
Pálmi Lárusson, dóttursonur Bólu-Hjáhnars, skrifar frá
Winnipeg: Það var skemtileg og um leið skrítin tilviljun, að
bókin frá þjer, „Hlín“, skildi koma þennan dag, það var n.l. af-
mælisdagurinn minn 6. mars s.l. sá 89. — Jeg þakka þjer kær-
lega fyrir sendinguna, og jeg bæti því við, að þó margt væri gert
til glaðningar þetta kvöld af börnum mínum og fleirum, þá var
það nú svona samt, að ekki þótti mjer um annað vænna en
sendinguna frá þjer. — Var það metnaður eða var það af því
að þetta var svo óvænt, líklega hefur það verið hvorttveggja. Og
aftur innileg þökk. (Adr.: 244 Lipton str. Winn.)
íslenskumaður skrifar: „Hafðu það gott“ — Það er nú orðin
algeng kveðja á íslandi. — Þetta er svo sem ekkert ljótt. — En
hvaðan úr fj., liggur mjer við að segja, er þetta orðskrípi komið
inn í daglegt mál? — Ekki er hægt að kenna Ameríku um það.
— Nei, það er bara þýðing á norskri eða danskri kveðju. — Er
þetta nokkuð þægilegra en að segja: „Líði þjer vel.“ — Látum
oss leggja niður þennan leiðinlega sið. — Skólarnir þurfa að
taka sig til og herja á þetta orðskrípi, áður en það verður land-
lægt.
Kirkjugestur skrifar: Það er alment viðurkent að móðurmálið
eigi jafnan að hljóma rjettast og hreinast í kirkjunni og á leik-
sviðinu. — Þangað eigi maður að fara til þess að heyra fallegt