Valsblaðið - 01.05.2009, Qupperneq 110

Sigurður
Marelsson
fæddur 5. nóvember 1931
Dáinn 16. janúar 2009
Kveðja frá Knattspyrnufélaginu Val
Enn fækkar gömlu félögunum að Hlíðar-
enda. Nú er Sigurður Marelsson eða Siggi
Mar eins og allir Valsmenn þekktu hann,
látinn. Sigurður er samofin minningum
fullorðinna Valsmanna af Hlíðarenda sér-
staklega á 7. áratugnum og er undirritaður
í þeim hópi. Siggi Mar var að Hlíðarenda
flestum stundum á þessum árum og sinnti
félagsþörf yngri Valsmanna með samkom-
um, sem haldnir voru í gamla „Fjósinu“.
Þar sýndi hann fótboltamyndir og skrípa-
myndir á forláta kvikmyndasýningarvél
sem oftar en ekki sleit filmuna, en Siggi
Mar reddaði alltaf málum með bros á vör.
Þama sáum við strákamir Puskas taka
Englendinga í nefið, Pele slá í gegn á HM
í Svíþjóð 1958 og fleiri gullmola á milli
þess sem Andrés Önd og Mikki Mús léttu
okkur lund. Þessar stundir eru ógleyman-
legar okkur Valsdrengjunum. sem þeirra
nutu.
Sigurður glímdi við Bakkus eins og
margir af hans kynslóð, en hélt ávallt reisn
í störfum sínum. Ef hann var að blóta
Bakkus ferðaðist hann gjarnan um með
gamla, snjáða, brúna skjalatösku, sem
geymdi nauðsynleg gögn. Hann tók stund-
um þátt í keppnisferðum mfl. karla í knatt-
spyrnu á ámm áður og þá var „Ég kyssti
hana kossinn einn“ sungið hástöfum í rút-
unni á leiðinni í bæinn alveg upp í tíu
kossa undir ömggri söngstjóm Sigga Mar.
Sigurður var kennari við Breiðagerðis-
skóla allan sinn starfsaldur eða í 38 ár.
Eftir starfslok fór heilsu Sigurðar að
hraka og dvaldi hann við góða umönnun
að Vífilsstöðum síðustu árin,en alltaf var
hugurinn hjá Val og að Hlíðarenda. Minn-
isstæð er samverustund með Sigurði að
Vífilsstöðum í tilefni 75 ára afmælis hans,
sem nokkrir eldri Valsmenn stóðu að af
ræktarsemi og virðingu við Sigga Mar.
Við Valsmenn vottum aðstandendum
Sigurðar samúð okkar. Minning Sigga Mar
mun ávallt lifa með okkur að Hlíðarenda.
Grímur Sœmundsen, formaöur
Knattspyrnufélagsins Vals
Gísli ÞÓP
Sigurðsson
Fæddur 3. mars 1922
Dáinn 29. október 2999
Við Valsmenn kveðjum góðan félaga þeg-
ar við sjáum á bak Gísla Þór Sigurðssyni.
Gísli var fæddur Vestmannaeyingur. Tengsl
voru ætíð mikil milli Vals og Eyjamanna
og Gísli var einn hlekkurinn í þeim góðu
tengslum. Fljótlega eftir að Gísli flutti til
Reykjavíkur árið 1963 hóf hann störf sem
húsvörður í íþróttahúsi Vals að Hlíðarenda
og starfaði þar í átta ár eða frá 1965-1973.
Gísli sýndi mikla röggsemi í störfum sín-
um að Hlíðarenda jafnframt því sem hann
lagði sig fram um að tryggja að umgengni
um mannvirki félagsins væri iðkendum til
sóma. Það gat orðið nokkuð stormasamt á
köflum en Gísli naut virðingar þeirra sem
gengu um íþróttahúsið og á góðum stund-
um var stutt í brosið.
Gísli unni sínu félagi og sat í stjóm knatt-
spymudeildar Vals frá árinu 1967 til ársins
1978, lengst af sem gjaldkeri en jafnframt
sem formaður deildarinnar árið 1975. Þeg-
ar stjómarsetu hjá Val lauk tók hann sæti í
stjóm Knattspymuráðs Reykjavíkur - KRR
og sat þar sem fulltrúi Vals frá árinu 1979
til 1989 og sem formaður ráðsins frá 1982.
Ennfremur var Gísli formaður Fulltrúaráðs
Vals frá 1983-1987. Gísli var afar traust-
ur maður, fylginn sér og framsýnn og var
fljótur að leggjast á sveif með málum sem
horfðu til framfara. Gísli var sæmdur gull-
merkjum Vals, KRR, KSÍ og ISI og einnig
Valsorðunni.
Á kveðjustund þakkar Knattspymu-
félagið Valur innilega fyrir hið mikla
og óeigingjarna starf sem Gísli lagði til
félagsins um leið og fjölskyldu hans eru
sendar einlægar samúðarkveðjur.
Hörður Gunnarsson, formaður
Knattspyrnufélagsins Vals
Magnús Þópapinn
Sigupjónsson
Fæddur 31. ágúst, 1913
Dáinn 21. september 2999
Það hefur ávallt yljað mér um hjartarætur
að hitta eldheita Valsmenn sem bera sanna
umhyggju fyrir félaginu og láta aldrei sitt
eftir liggja þegar leitað er til þeirra. Þessir
einstaklingar styðja félagið sitt í gegnum
súrt og sætt og er auðvelt á sjá Valsglamp-
ann í augum þeirra. Magnús Þórarinn Sig-
urjónsson var einn traustasti Valsmaður
sem ég þekkti. Hann var fastagestur á vell-
inum þegar ég sleit takkaskónum á Hlíð-
arenda, ómissandi þáttur á leikdegi ásamt
fleiri fræknum köppum sem höfðu sterkar
skoðanir og létu í sér heyra.
Slíkir kappar heyra nánast sögunni til,
kappar sem létu aldrei kappið bera feg-
urðina ofurliði. Stuðningur þeirra var
ómetanlegur, þægileg nærvera og hávær
hróp. Það að hlaupa inn á völlinn og sjá
styrkustu stoðir Vals á hliðarlínunni gaf
okkur Valsmönnum ákveðið forskot, innan
vallar sem utan.
Magnús Sigurjónsson var ein af perlum
miðbæjarins, hnarreistur, fjallmyndarlegur,
snyrtilega klæddur, ákveðinn, brosmildur,
viðræðusnjall og síðast en ekki síst sannur
Valsmaður. Við hittumst oft á göngu eða á
kaffihúsum og hann var ávallt skemmti-
lega sprækur og unglegur og forvitinn um
okkar ástkæra félag. Hann og vinir hans
110
Valsblaðið 2009