Valsblaðið - 01.05.2009, Blaðsíða 18

Valsblaðið - 01.05.2009, Blaðsíða 18
Á opnunarhátíö Ólympíuleikunum í Pek- ing 2008, Gunnar Magnússon þjálf- ari HK og tœknimeistari landsliösins og Óskar Bjarni Óskarsson ásamt afrískum handboltaáhugamanni. og hjálpa okkur til að vinna leikinn. Þá gerði hann það. Hann þróaði því nýja og skemmtilega hluti í 2. flokki sem áttu eft- ir að nýtast honum í meistaraflokki.11 - Þegar kom í ljós hversu frábær íþróttamaður Ólafur var, skildir þú þá hversu gríðarlega miklu máli skiptir að æfa aukalega og leggja sig alltaf 100% fram? „Vitanlega kemur þessi árangur hans mér ekki á óvart því við vorum sam- an öllum stundum. Ég náði að kroppa aðeins í þetta allt með honum. Þegar við fórum að stunda lyftingar samhliða hand- boltanum sá ég hvað hann hafði fram yfir okkur hina. Það var sjálfsagi. Ef við átt- um að gera 7 endurtekningar, tók hann alltaf 1-2 fleiri. Og hann teygði alltaf lengur en við hinir. Ef ég var tímabund- inn sleppti ég einhverju en hann klár- aði alltaf sitt. Ég prófaði allt með hon- um og hann hvatti mig sífellt til dáða en á þessum árum byrjaði ég að finna til í hnjánum og þau eymsli hafa háð mér síðan. Þessi gríðarlega löngun Óla til að læra eitthvað nýtt dró hann áfram og vit- anlega sé ég eftir því núna að hafa ekki elt hann upp á hvem einasta dag, fómað öllu. Þótt ég hafi verið tæknilega ágæt- ur í handbolta hefði ég samt aldrei get- að náð sama árangri í handbolta og Óli, þótt ekki nema vegna líkamlegs atgervis. Það er aldrei nóg að gera það sem þjálf- ari leggur upp með ef leikmenn ætla að skara fram úr. Þeir sem skara fram úr æfa miklu meira en aðrir. Helstu mistökin sem ég gerði, ef hægt er að tala um mis- tök, er að ég byrjaði að þjálfa þegar ég meiddist. Og ég hef verið á þeim vett- vangi síðan. Þeir sem þjálfa af ástríðu þurfa að gæta þess að leggja ekki of mikið á iðk- endurna. Þá meina ég að krefjast þess að þeir dæmi fyrir félagið, hjálpi endalaust til og fleira í þeim dúr. Þá má ekki kaf- færa efnilega krakka, sem hafa alla burði til að ná frábærum árangri, á öðrum vett- vangi. En engu að síður er nauðsynlegt að hlúa að öllum þáttum félagsstarfsins. Það er félagi eins og Val gríðarlega mik- ilvægt að ala upp efnilega þjálfara, dóm- ara og félagsmenn eins og íþróttamenn. Þetta styður allt hvert annað. Ég kaffærði sjálfan mig í öllu þessu en hugsanlega líka vegna þess að ég fann að ég átti mun meiri framtíð sem þjálfari en leikmaður. Ég byrjaði 16-17 ára sem aðstoðar- þjálfari hjá Valdimar Grímssyni sem þjálfaði meistaraflokk karla. Ég var reyndar enn að spila á þeim árum en sífellt meiddur. Það var frábært að geta eytt orkunni í þjálfun. Ég lærði mjög mikið og tel Valdimar einn af betri þjálf- urum á íslandi. Hann hefur skemmtilegar hugmyndir um handbolta, er áræðinn og sókndjarfur. Þeir sem þekkja Valda vita að hann getur farið aðeins fram úr sér en slíkir karakterar eru nauðsynlegir. Það er eftirsjá í honum sem þjálfara." - Var Magnús Blöndal svona einstakur eins og menn halda fram? „Maggi Blöndal þjálfaði okkar fyrstu tvö árin. Ég leit gríðarlega upp til hans enda var hann einstakur maður og þjálf- ari. Hann var algjörlega mín fyrirmynd að Hlíðarenda. Ég elskaði það þeg- ar hann mætti með okkur strákunum á æfingar á föstudagskvöldum þegar það var laus tími í gamla salnum. Þeir mættu sem vildu æfa aukalega og Maggi mætti alltaf með okkur. Ástæða þess að hann var miklu meiri fyrirmynd en allar hetj- umar í meistaraflokki var sú að hann gaf gríðarlega mikið af sér. Hann var mikill reglumaður en hefði samt vitanlega getað varið þessum föstudagskvöldum á annan hátt. En hann kaus að vera með okkur. Þannig lagði hann vissan gmnn að okk- ar framtíð. Það tók svakalega á mig og okkur alla þegar hann dó, því hann var í starfinu af lífi og sál. Ég er sannfærður um að ég er að sinna unglingastarfi í dag af því ég hafði Magnús Blöndal og Theo- dor sem þjálfara.“ - Hvað er langt síðan Magnús dó? „Núna 12. desember em 20 ár síð- an hann dó, þá 24 ára gamall. Það var þriðjudagur, við vomm á yngra ári í 3. flokki og á æfingu. Við vomm að kasta á milli, tveir og tveir með bolta, þegar við fengum fréttimar. Við grétum allir.“ - Finnurðu mun á þinni kynslóð og leikmönnum meistaraflokks í dag hvað það varðar að leggja verulega á sig til að ná frábærum árangri? „Þegar ég var að skríða inn í meistara- flokk voru Geiri Sveins og Valdi Gríms upp á sitt besta og þeir æfðu viðbeins- brotnir ef því var að skipta. Það stoppaði ekkert þessa menn. Þess vegna komust þeir alla leið. Ef það var gefið frí, fóru þeir í spinning eða lyftu lóðum. Þetta gaf tóninn fyrir okkur. Það vill svo skemmtilega til að í Val koma reglulega upp vemlega sterkir árgangar. Til dæmis ’64 og ’65 árgang- arnir með Júlla Jónasar, Geira Sveins, Jakob Sigurðsson, Valdimar Grímsson svo einhverjir séu nefndir. Síðan er það ’73 og ’75 árgangarnir, þá ’81 árgang- urinn, Markús Máni og Snorri Steinn og loks ’86 árgangurinn. Þama eru sterk- ir kjamar með fjölda leiðtoga sem draga alla aðra með sér. Slíkt leiðir til frá- bærs árangurs. Þetta aukalega sem Óli Stef gerði, sá ég líka í Markúsi Máni og Snorra Steini og núna sé ég þetta í Fann- ari og nokkmm öðmm. Það sem Óli hafði fram yfir alla aðra var að hann leitaði svo mikið sjálfur, tók fmmkvæðið. Við þjálf- aramir hjálpuðum Markúsi og Snorra og fleirum og yfirhöfuð held ég að leikmenn treysti of mikið á þjálfara. Það er erfitt að kenna fmmkvæði en strákamir verða að vera leitandi, vilja sífellt bæta sig og finna út úr því sjálfir. Slíkt skilar sér í toppárangri. Það verður líka að gefa leik- mönnum frjálsræði til koma með hug- myndir inn í leikinn." - Núna, rúmu ári eftir Ólympíuleik- ana í Peking, hvernig er tilfinningin að hafa komist á verðlaunapall með landsliðinu? „Satt að segja ætlaði ég aldrei með landsliðinu til Kína en konan mín hvatti mig til þess. Ég var í fullu starfi sem þjálfari Vals, hafði í nógu að snúast en lét loksins slag standa, ekki síst þar sem Valur var í góðum höndum Heimis þjálf- ara. Ég hafði aldrei farið á stórmót og var vitanlega spenntur. Það að vera í kring- um alla bestu íþróttamenn í heiminum, í hvaða íþróttagrein sem er, horfa á þá æfa, vera með þeim í matsal og sjá þá 18 Valsblaðið 2009
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Valsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Valsblaðið
https://timarit.is/publication/399

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.