Valsblaðið - 01.05.2009, Síða 35

$
Hver er að þínu mati lykillinn á bak
við þessa miklu velgengni kvennaliðs
Vals í fótbolta?
„Við misstum marga lykilleikmenn síð-
asta haust en þegar leikmenn detta út þá
stíga bara aðrir upp. Arangurinn í ár er
hreint alveg frábær og er það liðsheild-
inni að þakka. Allir leikmenn, þjálfar-
ar og þeir sem störfuðu í kringum okk-
ur höfðum sama markmið. Við ætluðum
að verða meistarar og á endanum sýnd-
um við að það á enginn að vanmeta okk-
ur. Við erum meistarar."
Sérstakt andrúmsloft á Hlíðarenda
Sif lék lítillega með yngri flokkum hjá
Haukum í fótbolta og lék síðan með FH
í 3. flokki og meistaraflokki og eitt ár
með KR, aftur eitt ár með FH og loks eitt
tímabil með Þrótti áður en hún gekk til
liðs við Val árið 2006. „Ég get alveg sagt
það þar sem ég er ekki uppalin Valsari
að héma er sérstakur mórall og sérstakt
andrúmsloft. Það ríkir svo mikil hefð og
sigur í loftinu að maður getur ekki ann-
að en smitast af því. Við erum allar hérna
til að vinna og verða betri og sagt er að
iíkur sækir iíkan heim og á það alveg við
hérna. Margar okkar hafa spilað sam-
an í yngri landsliðum og þekkst frá yngri
flokkum og við erum hreint út sagt góðar
vinkonur. Við hittumst fyrir utan boltann
og gerum eitthvað skemmtilegt. Mér hef-
ur liðið mjög vel á Hlíðarenda. Bara frá-
bær klúbbur."
Hvers vegna fótbolti?
Sif er úr mikilli íþróttafjölskyldu. Hún
er dóttir Atla Eðvaldssonar, sem var
atvinnumaður í fótbolta og einnig leik-
maður Vals og þjálfari Vals síðari hluta
sumars. Jóhannes Eðvaldsson föðurbróð-
ir hennar var einnig atvinnumaður í fót-
bolta og lék með Val og var m.a. einu
sinni kjörinn íþróttamaður ársins. Sif á
því ekki langt að sækja fótboltahæfileik-
ann. „Ég prófaði flestar íþróttir þegar ég
var yngri en frjálsar íþróttir hjálpuðu mér
mjög mikið. Það sem ég lærði þar nýti ég
enn þann dag í dag. Annars hef ég prófað
ballett, dans, sund, fimleika svo eitthvað
sé nefnt en ég náði ekki að festa mig í
neinu fyrr en í frjálsum og síðar fótbolta.
Ég held ég hafi endað í fótbolta vegna
pabba míns og bróður. Pabbi var atvinnu-
maður og er þjálfari svo á ég eldri bróð-
ur sem ég lít mikið upp til og báðir voru í
fótbolta. Stóri bróðir minn heitir Egill og
spilar með Víkingi í Reykjavík. Ég á frá-
bæra foreldra og ömmu sem hafa alltaf
stutt við bakið á mér og mæta alltaf þeg-
ar þau geta á leiki og hafa alltaf gert og
fyrir mig skiptir það gríðarlegu máli. Að
vita af mömmu og/eða pabba, systkinum,
ömmu, kærastanum, Bimi Sigurbjöms-
syni, eða einhverjum sem ég þekki upp í
stúku gefur mér alltaf aukakraft."
í pisastórum takkaskóm í fyrsta
leiknum í 3. flokki með FH
„Þegar ég var kölluð til 15 ára gömul að
koma til að fylla bekkinn hjá FH stelp-
unum í fótbolta átti ég ekki takkaskó.
Stelpan sem boðaði mig komst ekki sjálf
í leikinn þannig hún var svo yndisleg að
lána mér takkaskó. Nema hvað að hún
notaði skó númer 40. Ég er í dag með
litla fætur eða nr. 37 en á þessum tíma
var ég í kannski 35-36 og að spila í skóm
númer 40 varð ansi skrautlegt. Leið pínu
eins og ég væri á skíðum. En það bless-
aðist, minnir við höfum unnið leikinn 8
eða 9-0 gegn ÍR.“ Ég átti bara að að vera
á bekknum hjá þeim í FH því þær voru
ekki með varamenn en ég kom reyndar
inn á eftir 15 mínútur og eftir þetta var
ekki aftur snúið.
Sif var valin í úrtaksæfingar hjá U17
ára liðinu árið eftir en komst ekki í loka-
hópinn. Hún var síðan valin í U19 ára
liðið og kynntist þar stelpum sem áttu
eftir að verða góðar vinkonu hennar síð-
ar en úr þessu liði hefur ákveðinn kjarni
haldist í fótboltanum og eru margar í 40
manna hópnum hjá A-landsliðinu.
Sif segir að sumarið 2005 hafi ver-
ið rosalega erfitt. „Ég var nánast hætt
í fótbolta um haustið en fékk þá hring-
ingu frá Þrótti um að koma og spila með
þeim í fyrstu deildinni. Ég tók sem bet-
ur fer þá góðu ákvörðun að fara og spila
með þeim en þetta sumar breytti mér
sem leikmanni. Ég var gerð að fyrirliða
og þroskaðist mjög hratt. Elísabet Gunn-
arsdóttir valdi mig svo í U21 landsliðið
og var það fyrsta skrefið í átt að Val. Þar
var aftur kominn stóri kjarninn úr U19
landsliðinu og vorum við einu marki frá
því að spila úrslitaleikinn á Norðurlanda-
mótinu."
Beint í vörnina hjá Val 2006 og
landsliðið 2007
Haustið 2006 gekk Sif til liðs við Val.
„Ég fékk þann heiður í Val að spila með
frábæru fslands- og bikarmeistaraliði frá
árinu áður. Beta (Elísabet Gunnarsdótt-
„ Við stefimm að því að sœkja báða bik-
arana aftur á nœsta ári, e'g sé ekkert
standa í vegi fyrir því, “ segir Sifistolt
með árangur kvennaliðs Vals í sumar.
ir) gerði mér grein fyrir því að ég myndi
ekki spila frammi hjá þeim, en ég spil-
aði alltaf sem framherji þar til ég kom í
Val. Hún sagði við mig að hún ætlaði að
búa til bakvörð úr mér og það væri minn
séns til að komast í landsliðið og hafði
sú gamla rétt fyrir sér. Það sem ég lærði
frá Betu og Freysa það árið var ótrúlegt.
Þar mótaðist ég sem fullorðinn varnar-
maður. Síðar færði Freysi mig í mið-
vörðinn og er ég nokkuð viss um að ég
sé búin að finna mína stöðu. Finnst ég
hafa dafnað virkilega vel í miðverðin-
um og ekki slæmt að spila þarna eftir
að pabbi og Búbbi frændi spiluðu þarna
líka. Ég er aftur á móti alltaf til í að fara
fram um leið og Freysi leyfir mér það. í
mars 2007 var ég valin í A-landsliðshóp-
inn. Ég spilaði minn fyrsta A-landsliðs-
leik móti ftalíu á Algarve Cup.“
Gaman að tengjast yngri flokkunum
„Mér finnst mjög mikilvægt að yngri
flokkarnir finni fyrir því að við höfum
áhuga á þeirra starfi. Krakkarnir mæta á
alla leiki okkar þegar þau geta og að fá
þeirra stuðning skiptir okkur öllu. Bara
það að við látum sjá okkur hjá þeim
finnst mér skipta miklu máli. Það hvet-
ur þau til að gera betur þegar við komum
og bara gaman fyrir þau að sjá meistara-
flokksleikmennina. Það væri samt gam-
an t.d. fyrir tímabilið að hafa gott grill
eða þess háttar til að við hittum krakk-
ana. Okkur finnst það alveg jafn gaman
og þeim.“
Valsblaðið 2009
35