Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1888, Qupperneq 5

5
þ. e. talca tvo stafi saman í eitt orð, og þannig bera
fram pað hljóð, sem stafirnir merlcja, eða eru tálcn fyrir.
IJá eru telcnir fleiri og fleiri staíir og bornir fram í
einu o: í einni samstöfu, .fleiri samstöfur settar saman
í orð, og orðin lolcs borin fram hvert á fætur öðru í
heilum setningum. J>annig mynda stafirnir samstöfur,
samstöfurnar orð, orðin setningar, og setningarnar
mynda málið.
Hjer sýnist pví byrjað eðlilega, par sem byrjað er
á hinu einfalda, en allt af smápyngist undir fæti. En
við petta nám mæta barninu pó mjög margar og milcl-
ar torfærur, og margur, sem mikið og margt liefur lært
um dagana, hefur ekki átt eins örðugt með að læra
neitt eins og lestur eptir pessari kennsluaðferð. Menn
liafa pví reynt ýms ráð til pess að Ijetta börnunum
petta nám og gjöra pað skemmtilegra fyrir pau. Staf-
irnir hafa verið búnir til úr trje eða fílsbeini, svo að
börn gætu leikið sér að peim um leið og pau lærðu að
peklcja pá; pað hefur pótt vel gefast. |>eir hafa jafn-
vel verið búnir til úr brauðdeigi, og bakaðir, en síðan
gefnir börnum að eta. Sá, sem petta ráð reyndi, lcomst
að peirri niðurstöðu, að »ekkert barn pyrfti að vera
lengur en mánuð að læra að pelckja stafina með pví að
eta stafrófið einu sinni á dag«! En prátt fyrir allar
tilraunir, var lestrarnámið torvelt fyrir nemandann og
preytandi fyrir kennarann; og svo er enn.
Aðal-torfæran við pessa aðferð liggur í pví, að
nafn hvers stafs er elclci hið sama og hljóð hans; nem-
andinn lærir hvað stafurinn heitir, en ekki ávallt livaða
liljóð hann er merki fyrir; en hver stafur er merki fyr-
ir eitthvert liljóð, sem kemur fyrir í málinu, pegar pað
er talað. Barnið verður pá fyrst að leggja á minnið
nöfnin á 31 bókstaf, og urn leið læra að pekkja 31
merki, p. e. setja á sig, hvernig hvert merlci (eða hve^