Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1888, Qupperneq 62

62
sem barninu er ætluð yfir daginn og að kveldi þá mjólk,
sem pví er ætluð yfir nóttina; mjólkina ætti að geyma
í vel tilluktri flösku á svölum stað.
|>ess skal vandlega gætt, að mjólkin á pelanum sje
hjer um bil jafnheit og mjólkin er, pegar hún kemur
úr konubrjósti (hjer um hil 37 stig á Celsiusmælir).
Hægast er að hæta heitu vatni, sem húið er áður að
sjóða, í mjólkina í pví hlutfalli, sem hjer að framan er
tekið fram, og petta svo látið á pelann.
|>að er eitt atriði, sem jeg vil áminna allar mæður
um að hafa hugfast og pað er að sjá um að barnið fái
næringu sína á vissum thnum og með vissu millibili,
pví öllum getur skilizt pað, að petta hlýtur að vera
nauðsynlegt, ef barnið á að geta haft hin rjettu not af
fæðunni. Hvernig ætli að melting fullorðins mannsyrði
ef hann vendi sig á að jeta sig saddan 5 eða 6 sinnum
á dag? J>að mundi víst eigi líða á löngu áður en hin
megnasta óregla kæmi á meltingu hans og hann mundi
horast niður. Hvernig geta menn pá verið svo hugsun-
arlausir að mishjóða ungharninu á pann hátt, sem nú
tíðkast lijer á landi og sjálfsagt liefur átt sjer stað mann
fram af manni um langan aldur?; hjer er sannarlega
fundin ein af orsökunum til hins mikla barnadauða, og
er pað ekki stórkostlegur áhyrgðarhluti allra mæðra að
viðhafa eigi alla varúð í pess efni? Hversu opt er pað
ekki að barnið er látið liggja við pelann svo að kalla
allan daginn, hæði vakandi og sofandi. pegar barnið er
búið að fá fylli sína, er algjörlega nauðsynlegt—rjett eins
og hjá oss, sem fullorðnir erum—að maginn hafi tíma
til að meita mjólkina; eins er alveg nauðsynlegt að gæta
pess, að tekin sje »túttan« útúr munni barnsins, pegar
pað er húið að fá nægju sína, pví að öðrum kosti er
mjög hætt við, að mjólkin súrni, og hleypur pá ólga 1
magameltinguna og allt kemst á ringulreið, og hver verð-