Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1888, Qupperneq 94

94
alpýðu, eins og pað sýnist nú hafa ailan góðan vilja
til. Með peim á alpýðan að fá pá lijálp og leiðbein-
ingu, sem hún parf, og pá mun sjást, hvort hún hefur
ekki vilja til að reyna að fylgjast með öðrum pjóðum
á framfararskeiði peirra; en með peirri menntun, sem
vjer höfum nú, drögumst vjer meira og meira apturúr;
oss dugar ekki að neita pví.
Eins og stjórnarlög og hver önnur lög eru máttug
stoð í liöndum dugandi pjóðar, sem kann aðbeitapeim,
en kraptlaus og einskis virði fyrir pjóð, sem ekki kann
að hagnýta sjer pau, eins verða lög um alpýðumenntun
gagnleg með góðri framkvæmd, en dauður bókstafur, ef
framkvæmendur peirra hafa ekki dug eða pekkingu til
að gefa bókstafnum líf. En hverjir eru hinir eiginlegu
framkvæmendur skólalaganna? Kennararnir og um-
sjónarmennirnir eru pað; peir eru lífæðin í öllum skóla-
lögum; hver pau lög um menntamál, sein ekki skipa
fyrir um góða kennara og nægilega tryggt eptirlit með
kennslunni, verða aldrei annað en dauður bókstafur, sem
enginn hefur gott af.
J. p.