Búnaðarrit - 01.01.1991, Page 19

Framleiðsluráð landbúnaðarins
Er Gunnar ákvað að gefa ekki lengur kost á sér til endurkjörs sem formaður
Stéttarsambands bænda, var hann ráðinn framkvæmdastjóri Framleiðslu-
ráðs landbúnaðarins og tók við því starfi í ársbyrjun 1980. Hann tók við
starfinu af Sveini Tryggvasyni, sem hafði gegnt því frá upphafi 1947.
Starfsemi Framleiðsluráðs hafði verið í nokkuð föstum skorðum alit þar til
að tekið var að beita aðgerðum til að takmarka framleiðsluna undir lok
áttunda áratugarins.
Það kom því einkum í hlut Gunnars að leiða mjög vaxandi og síflóknari
starfsemi hjá Framleiðsluráði. Allir sem til þekktu undruðust hve hart
Gunnar lagði að sér á þessum árum, var mættur fyrstur allra til vinnu á
hverjum morgni og sat lengi að.
Gunnar var jafnframt ritstjóri Árbókar landbúnaðarins lengst af þessum
tíma, og stöðugt samdi hann ýtarlegar skýrslur um starfsemi ráðsins og
þróun framleiðslumála og skrifaði margar merkar greinar um mál landbún-
aðarins.
Stjórnmálastörf
Gunnar Guðbjartsson fylgdi Framsóknarflokknum alla tíð að málum.
Örugglega hefur hann eins og aðrir valið sér að styðja þann stjórnmálaflokk
sem hann taldi best fallinn til að vinna að framgangi þeirrar lífsskoðunar
sem hann aðhylltist og væri líklegastur að berjast fyrir þeirri þjóðfélagsgerð
sem hann taldi farsælasta. í þessu sambandi hefur svo oft verið bent á
hugsjónir samvinnu- og ungmennafélagsskaparins, sem svo margir ungir
sveitamenn á hans tíma tileinkuðu sér.
Fyrir foringja í bændasamtökum í héraði og á landsvísu gat tæpast verið
um annað að ræða en vera sterkur samvinnumaður.
Þó að stundum heyrist fullyrt að bændur hér og hvar sem er í heiminum
séu einstaklingshyggjumenn, er það staðreynd að um öll lönd eru það
samvinnusamtökin sem hafa frekast getað tryggt bændum eðlilegan arð
vinnu sinnar. Bændasamfélög án samvinnusamtaka eru raunar jafn óhugs-
andi í sæmilega þróuðum samfélögum og það er óhugsandi að launþegar
hefðu ekki með sér stéttarfélög.
Með þessu er ekki sagt að Gunnar hafi ætíð verið ánægður með flokk sinn
- en það hlýtur að henda hvern sjálfstætt hugsandi mann að svo verði ekki.
Gunnar gerðist snemma forystumaður fyrir Framsóknarflokkinn í Snæ-
fellsnes- og Hnappadalssýslu. Hann var ofarlega á framboðslistum flokks-
ins í Vesturlandskjördæmi á árunum 1959-1971 og þar með varaþingmaður
sama tíma og sat þá á þingi í nokkur skipti.
Hann átti sæti í miðstjórn flokksins í 20 ár. Þar var hann jafnan
áhrifamikill og ávallt vel hlustað á hans mál.
2
XVII