Morgunn - 01.12.1931, Blaðsíða 110

236
M0R6UNN
þegar við höfum verið með vinum okkar og þegar við höf-
um verið ein, slundum gegnum skygna manneskju (sem.er
ekki »spíritisti«) og stundum sjálfstætt. Hann hefir lýst fyrir
okkur með atvikum leyndarmálum úr sínu stutta jarðlífi,
sem enginn vissi neitt um nema við tvö, og enginn annar
gat vitað. í einu hafa 10 manns hlustað á rödd hans, sem
þeir þektu vei; hún var sjálfstæð og jafn-greinileg eins og
þegar hann hefir talað við okkur, foreldra sína. Hann hefir
minst á málefni, sem við vissum alls ekkert um, en eftir á
höfum við komist að því með eftirgrenslun, að hann hafði
farið með rétt mál. Ef nú er nokkuð, sem eg veit með
fullri vissu, þá veit eg það, að dauðinn gerði persónuleik
drengsins míns ekkert mein, og að hann dvelur með góða
hirðinum í »Sumarlandinu«. Eg trúði þessu frá öndverðu;
nú veit eg það; ef eg veit ekki þetta, þá veit eg ekkert
um neitt.«
Presturinn getur ekki séð, að sú staðreynd,
framHðnfr menn. að framliðnir menn geri vart við siS> Þurfi
að koma neitt í bága við kristna trú. Um
það efni segir hann meðal annars: »Kirkjurnar halda fast
við ritninguna. Þær skýra hana með mismunandi hætti, en
allar trúa þær því, að þar sé frásögn um starfsemi guðs í
mannlífinu. Nú fæst mikill hluti af ritningunni við það að
skýra frá því, að annar heimur birtist. Englar birtast rnönn-
um sem sendiboðar guðs, leiðbeina þeim, frelsa þá. Spá-
menn eins og Balaam, Esekíel og Daníel fara í sambands-
ástand og eru látnir flytja »orð drottins«. Elisa er mikill
skygnimiðill og sér atburði, sem gerast i fjarlægð. Samúel
er gæddur dulheyrn sem barn, og siðar verður hann »sjá-
ari«, og menn leita leiöbeininga hjá honum. Þetta er ekki
annað en fáein dæmi, sem tekin eru af handahófi úr Gamla
Testamentinu.«
»En andabirtingarnar ná hámarki sínu með Jesú,« segir
presturinn enn fremur. »Við fæðing hans sungu englarnir
fyrir fjárhirðana. Við skirn hans »opnuðust himnarnir« og
rödd talaði við hann. Síðar heyrðist rödd tala við hann, og