Morgunn - 01.06.1944, Side 45

M O R G U N N
41
leitum buxum með hvítum blettum á hnjánum, og í fær-
eyskri peysu, hvítri með rauðum dröfnum. Hélt maðurinn
olnbogunum beint út, sínum að hvoi’um dyrastaf. Sá Bjarni
gjörla, að höfuðið vantaði á manninn, svo að fyrir ofan
herðar sást þilið hinu megin í ganginum, án þess neitt
shyggði á. Þannig stóð myndin hreyfingarlaus alla nótt-
ina og Bjarni hafði ekki augun af henni, þangað til í dögun.
Þá var sem hún liði með hægð frá dyrunum að uppgöng-
unni og sást ekki síðar.
Brátt eftir það kom séra Friðrik, — hann var ævin-
lega snemma á fótum, — býður hann Bjarna góðan dag
°g spyr, hvað hann hafi dreymt. Var hann vanur að
sPyrja þess á hverjum morgni, því að hann safnaði
draumum, þeim er honum þóttu merkilegir. Bjarni sagði,
eð sig hefði ekkert dreymt, en að hann hefði ekkert
sofnað um nóttina. Sagði hann presti, hvað fyrir sig
hefði borið. Honum varð þetta að orðum: Hvað er þettav
Þetta á ekki hér heima. Töluðu þeir nokkuð um þetta
°g skildu ekki í því. Klæddist Bjarni, bjó sig og fór yfir
að Heinabergi við 7. mann. Þá var hægur útsunnanvind-
ur. En meðan þeir voru að ná kindunum, gerði vestan
hroða. Versnaði svo, að þá er þeir náðu eyjunum mátti
ófært heita. Tókst þeim þó vel. Þá er þeir komu þar að
lendingu, lá skip við dreka fram undan vörunum, er eigi
var þar, þá er þeir fóru. Þekkti Bjarni skipið. Það var
frá Stað á Reykjanesi. En fyrir ofan vörina lá kassi,
rúml. 2 ál. langur, sleginn saman úr óvönduðum fjölum.
Bjarni fer heim og gengur inn. Eru þar komnir fjórir
sendimenn frá séra Ólafi á Stað. Þá er Bjarni kom inn,
var séi’a Friðrik að enda við að segja komumönnum frá
því, er fyrir Bjarna bar um nóttina. Sneri hann sér þeg-
er að honum og mælti: „Nú skil ég það, sem fyrir þig
bar í nótt. Ebenezer er hér kominn og vill þinn fund“.
Skildi Bjarni þegar, að Staðarmenn muni komnir með
lík Ebenezers, og spyr hann þá að, hvort höfuðið sé
á homun. Þeir sögðu, að það vantaði. Líkið hafði fund-