Morgunn - 01.06.1944, Qupperneq 69

M O R G U N N
65
getur breytt hugarfari þínu ef þú óskar þess. Þúsundir
manna hafa gert þetta af venjulegum, hversdagslegum
ástæðum. Maður, sem álítur sig hafa hæfileika fyrir ákveð-
ið lífsstarf, en kemst að raun um að aðstæðurnar knýja
hann að öðru ævistarfi, einbeitir sér að því, að beina nú
vilja sínum og hugsunum frá gamla starfinu og að hinu
nýja, og hversu frábrugðið sem það kann að vera gamla
hugðarefninu, heppnast honum með þjálfun og viljaein-
beitning að leysa það vel af hendi.
Sálrænn kraftur er öllum mönnum meðfæddur, en það
er undir hugarafstöðu hvers manns komið, hver not verða
að honum. Alveg á sama hátt og einn hljómlistarmaður
þjálfar svo gáfu sína, að hann verður leiknari en aðrir í
að túlka einhverja ákveðna tegund hljómlistar, og einn
málari þjálfar sig einkum í meðferð olíulita, annar í með-
ferð vatnslita o. s. frv., eiga miðlarnir að þjálfa sig í
ákveðna átt. Ég held að öll list liggi fremur á sálræna
sviðinu en því hugræna og að sálrænar gáfur séu einn af-
springur listagáfunnar. Sumt fólk hefir sagt mér, að þegar
það fór að þjálfa sálrænar gáfur, hafi það samstundis misst
aðrar listagáfur, sem það hefir haft, en reynsla mín hefir
sannfært mig um að svo þarf ekki að vera nema um stund-
arsakir. Hugurinn virðist í bili verða að hætta við annað
til þess að geta náð föstum tökum á hinu nýja viðfangs-
efni, en þegar þeim tökum er á annað borð náð, á list-
hneigðin að vaxa en ekki minnka við vaknandi meðvitund
Um andlega heiminn.
Leiðtogarnir ráða stundum til þess að hætta við önnur
hugarefni, um stundarsakir, unz vissum áfanga er náð
í þjálfun miðilsgáfunnar. Þeir láta oss oftast sjálfráða um
hve miklum tíma vér helgum hverju verkefni, en þó gefa
Þeir leiðbeiningar, þegar þess þarf. Þetta fer auðvitað eftir
Því, hvernig miðilsefnið verður að haga sínu daglega lífi.
h’að er ákjósanlegt að geta lifað heilbrigðu starfslífi án
°f mikillar hugrænnar áreynslu.
Mikið er talað um illar afleiðingar þess að starfa sem
5