Morgunn - 01.06.1962, Blaðsíða 77

MOKGUNN
73
sína, því að þeim var kunnugt um hryggð hennar. Þeim
lá sjálfum við að vikna. En móðirin stóð með társtirnd
augu og starði á setninguna, einkum síðari hlutann: ME
happy.
Móðirin læsti blaðið og áhaldið niður í skúffu. Dreng-
irnir fóru aftur í skólann — þeir höfðu verið heima í
leyfi og hálfur mánuður leið. Frúin var kaþólskrar trúar
og nákomin frægum kaþólskum presti. Henni hafði verið
kennt, að það væri ljótt að reyna að komast í samband
við framliðna menn, og það eitt hefðist upp úr því, að
nienn kæmust í samband við illa anda. Samt varð löng-
unin að reyna áhaldið öllu öðru yfirsterkari.
Hjá henni var vinnukona, er Nelly hét og heyrði til
Hjálpræðishernum. Hana fékk hún í lið með sér. Planch-
ettan hreyfðist og hún tók að skrifa. Nelly reyndist vera
gædd miðilskrafti.
Hrygga móðirin komst í samband við drenginn sinn.
Hann varð duglegur að skrifa með áhaldinu, og nú er
boðskapur hans kominn út í heilli bók------Hann sann-
aði sig á marga lund og lýsti lífinu í sínum heimí, því
að um margra ára skeið (við og við í ein 18 ár) hefir
móðirin haft samband við hann. Eitt af því, sem hann
sannaði sig með, var að segja t. d. mömmu sinni heima
í Lundúnum, hvað bræður hans hefðust að í Tonbridge,
þegar þeir dvöldust þar vegna skólans.
Eitt sinn skrifaði Gordon hjá móður sinni heima í
Lundúnum, að þennan sama morgun hefði Eric bróðir
sinn farið út í kirkjugarðinn og grátið þar beizklega við
gröf litla bróður síns, og skrifaði honum stutt bréf með
blýanti á pappírsblað og ,,ýtt því ofan í moldina á gröf-
inni með stafsbroti". Gordon bað mömmu sína, að heim-
sækja drengina og koma Eric í skilning um, að hann
lægi alls ekki í gröfinni.
Daginn eftir heimsótti hún drengina. Þegar hún sagði
Eric, hvað skrifað hafði verið, varð hann agndofa af
undrun og vildi varla trúa því, en játaði að það væri dag-