Morgunn - 01.06.1962, Blaðsíða 87

MORGUNN
83
Stærsti hópur nýliðanna barst amerísku nýlendunni
þó ekki frá Palestínu, heldur frá Sviþjóð, þótt furðulegt
sé. í Nassókn í Dölunum hafði hópur bænda myndað
trúarlegt samfélag, svipað þessu samfélagi í Jerúsalem.
Frá sænsku fólki, sem flutzt hafði vestur til Chicago,
bárust Dalabændunum fréttir af ameríska fólkinu, sem
farið hafði til Jerúsalem, til þess að lifa þar lífi frum-
kristninnar í einingu og fullkomnun. Og Dalafólkið
sænska varð gripið þeirri löngun, að komast austur og
ganga í samfélagið þar. Bændafólkið í Dölunum seldi
jarðir sínar, yfirgaf heimili og föðurland og fór til Jer-
úsalem. Þetta gerðist árið 1896, þegar ameríska fólkið
hafði verið í Jerúsalem í 15 ár. Sænsku nýliðarnir voru
40 og meðal þeirra nokkur börn.
Verðskuldar ekki þetta mikla athygli? Nýllendan í
Jerúsalem samanstóð af sömu þjóðum, sem nú eiga full-
trúa hér á þessu kirkjuþingi. Smáhópar fólks, lepgst úr
vestri, nyrzt úr norðri tók höndum saman við Austur-
landafólk, til þess að starfa, stríða fyrir einingarhugsj ón-
ina. Þar eystra, eins og hér í Stokkhólmi nú, runnu eftir
einum farvegi hinn engilsaxneski framtakskraftur, dul-
hyggja Austurlandamanna og hinn germanski innileiki.
Þar eins og hér hlustuðu reformertir menn, lúterskir og
grísk-kaþólskir á boðskapinn um eininguna, meðan Suð-
urlandamenn héldu að sér höndum og höfðust ekki að.
(Iiér víkur Selma Lagerlöf að því, að rómv. kaþólska
kirkjan átti ekki starfandi fulltrúa á kirkjuþinginu í
Stokkhólmi. J. A.). Hér eru þó hinir gallísku vitsmunir
með. Er ekki þetta tákn þess, að þeir, sem hér eru sam-
an komnir á þinginu, eigi að verða upphaf samfélags, sem
veki bræðralag milli kristinna þjóða og einingu í kristi-
legu starfi?
En vér skulum halda sögunni áfram. Frá byrjun hafði
nýlendan sérstöðu meðal hinna mörgu og ólíku kristnu
samtaka í Jerúsalem og trúflokka. Meðlimirnir gleymdu