Morgunn - 01.06.1962, Side 29

MORGUNN
25
munni og vara við trú á „slíka hégilju". En þess má geta,
að Jung heldur því mjög eindregið fram (gagnstætt ýms-
um eldri kenningum), að sálin rúmi margt fleira en þang-
að er komið fyrir ytri reynslu einstaklingsins, hvernig
svo sem menn kjósa að skýra þá staðreynd.
Heilög Ritning nefnir sendiboða eins og „hinn aldna
vitring“ og fleiri leiðsagnaranda engla. Eftir því sem
lengra er farið verður mannlegri vitund leiðin torskildari.
Ef enginn væri Virgill til vegsagnar, þryti öll ráð, og
maðurinn glataði jafnvel hæfni sinni til að lifa mannlífi
á Jörðinni.
Jung segir ekki margt af þessum heimi, sennilega vegna
þess að slíkt hefur takmarkað gildi. Þeir, sem eiga að vita,
fá að vita, og hinum hæfi ekki vitneskjan enn. Hún gæti
snúiS hugsuninni frá verkefni, sem mestu varðar í jarð-
Ufinu, burt frá miskunnseminni í garS þurfandi manna.
Auk þess hæfir ekki að varpa perlum fyrir þá, sem mest
hugsa um að svala græðgi sinni og gefa sér ekki tóm til
að sjá hvernig ljósgeislar sindra í gimsteinum lifanda lífs.
6.
Ein mynd eða vera er þó í þessum Ijósheimi, sem Jung
veitir óskipta athygli og beinir rannsóknum sínum að í
mörgum og vel grunduðum ritgerðum. Þar eru víðtækar
athuganir á fyrirbrigðum hafðar að hornsteini. Hér er
því um reynsluvísindi að ræða, sem vestræn vísindi kom-
ast ekki hjá að taka afstöðu til.
Veru þessa hefur Jung kosið að nefna „Sjálfið" í vís-
indaritgerðum sínum, vegna þess að sem vísindamaður
kýs hann að nota nafn, sem felur ekki í sér fullyrðingu
um samræmi þess, sem um er að ræða, við eldri hugmynd-
manna. Þessi vísindavenja skapar oft hina mestu ring-
ulreið í nafngiftum, svo að almenningur og jafnvel lang-
skólagengnir menn geta haldið, að staðreyndir væru miklu
fleiri en eru.
Nafnið „Sjálf“ bendir til, að hér er á ferðinni sá þáttur