Morgunn - 01.06.1963, Qupperneq 11

MORGUNN
5
því kenningafrelsi og rannsóknafrelsi, sem þeir hafa um
langt skeið notið í ísl. þjóðkirkjunni? Er hugsanlegt að
slík kirkja geti verið kirkja ísl. þjóðarinnar? Verða marg-
ir íslenzkir menn af heilum huga í slíkri kirkju? Það er
einmitt um slíka kirkju, sem ekki meiri villutrúarmaður
en próf. Emil Brunner segir, að það sé ekki hægt að finna
henni nokkurn stað í kenningu Jesú.
F. . r Hér hefir margt verið um kirkju, rétta trú og
heiðingdóm skrifað og skrafað í vetur. Og margt
af miklum barnaskap. Það er víst, að allur strangleiki um
kirkjusiði, kenningu og kirkjuform verður Þrándur í Götu
þeirrar góðvildar, samvinnu og einingar, sem samtíð
vorri er lífsnauðsyn. Allt sem verður til þess að kljúfa
mannkynið í f jandsamlega flokka, er ólánsverk. Og hörmu-
legast er að trúarbrögðin skuli til slíkra ólánsverka notuð.
í boðun kirkjunnar gleymist það um of, að til eru fleiri
lifandi trúarbrögð í dag en kristin trú. Nærfellt helming-
ur mannkyns er undir áhrifavaldi hindúasiðar og búddha-
dóms. Og kæmi fram voldugur siðbótarmaður, einhver
Marteinn Lúther, í Kína, er engin fjarstæða að ætla að
hann gæti lyft hinum forna átrúnaði Kínverja upp úr þeim
öldudal, sem hann er nú fallinn í. Andspænis þeirri dapur-
legu staðreynd stöndum vér kristnir menn, að meðan ekki-
kristnar þjóðir í austri og suðri taka fegins hendi vest-
rænni vísindamenningu, hafna þær vestrænum kristin-
dómi, hlusta naumast á trúboðana eða senda þá til föður-
húsanna heim, en sækja fast eftir vestrænni tæknimenn-
ingu. Um ófyrirsjáanlega framtíð munu höfuðtrúarbrögð-
in halda sínum áhrifasvæðum og verða að búa hlið við
hlið. Þessvegna er hver sú stefna háskasamleg, sem elur
á tortryggninni, einangruninni, fjandskapnum, hvort sem
er milli kristnu kirkjudeildanna innbyrðis eða milli krist-
indómsins og annarra trúarbragða. Forystumenn, rithöf-
undar og kirkjumenn skera nú upp herör gegn kynþátta-
hatrinu. En það er ekki nema ein grein þess haturs og
þeirrar tortryggni, sem uppræta þarf. Ættu trúarbrögðin