Morgunn - 01.06.1963, Blaðsíða 61

MORGUNN
55
Vegurinn til lífsins þýðir: vegurinn til fullkomins lífs,
til andlegs þroska. Verið því fullkomnir eins og yðar himn-
eski faðir er fullkominn. Þetta er skýlaus krafa allra mik-
illa spámanna. Slóttugir guðfræðingar reyna að „plata“
sig inn í himnaríki með lélegri guðfræði, en þeim tekst
það ekki.
Guðfræði og stjórnmál
Engum kemur það á óvart, þó að S.A.M. vilji lítið sálu-
félag hafa við hina meiri háttar vísindamenn og heim-
spekinga, sæki heldur sitt andlega vegarnesti til kassa-
prédikara íslenzkra. Þá mundi flestum blöskra, þegar
þessi stríðsmaður rétttrúnaðarins telur, að málflutningur
stjórnmála og kristinnar kirkju eigi að vera með hlið-
stæðu móti. Ekki mundi Alþýðuflokkur þola kommúnista
við blað sitt og öfugt. Því sé ekki eðlilegt, að íslenzk kirkja
þoli menn í þjónustu sinni, sem eitthvað nýtilegt sjái í
öðrum trúarstefnum. Með öðrum orðum telji það fremur
viðfangsefni guðfræðinnar í dag að leita sannleikans um
guð, um kenningu Jesú og hið mannlega líf, en þjóna eld-
gömlum guðfræðistefnum.
En væri það nú svo hættulegt a. m. k. fyrir þjóðina, ef
einhverjir starfsmenn réðust að þessum ágætu blöðum,
sem meiri áhuga hefðu fyrir því að segja satt en þjóna
þrengstu flokkssjónarmiðum? Eru stjórnmál yfirleitt relc-
in af þeirri sannleiksást, að til fyrirmyndar geti orðið
kirkjumálum á Islandi? Ég læt þeirri spurningu ósvarað,
en minni á þau víðfleygu orð, sem meistari kristinna
manna sagði fyrir dómstóli Pílatusar: Til þess er ég fædd-
ur og til þess kom ég í heiminn, að ég beri sannleikanum
vitni. Hver sem er sannleikans megin, heyrir mína röddu.
Það gæti verið nokkur leiðbeining um, hvað íslenzka ríkið
ætlast til af prestum sínum, að eigi dugir það nú lengur
til prestsskapar að kunna aðeins fræði Lúthers, heldur
starfrækir ríkið háskóla, þar sem ætlazt er til að guðfræði