Morgunn - 01.06.1963, Page 22

16
MORGUNN
und spíritisma, er vafalaust. Menn segja í dagblöðum með
feiknarlegri, innfjálgri alvöru — frá miðilsfundum, sem
þeir hafa setið og finnst hið mesta til um, en lýsa litlu
öðru en trúgirni og dómgreindarleysi þeirra, sem þessar
samkomur hafa setið. Heilt ræðusafn á að hafa komið
fram frá mesta predikara þjóðarinnar á þessari öld, og
þótt lengra væri aftur í tímann farið, og þessu trúað af
einhverjum, væntanlega fáum, þótt engan svip beri af
ræðumennsku þessa mikilhæfa gáfumanns í lifanda lífi og
sé honum ósamboðið með öllu, hvort sem mælikvarði vits-
munanna eða mælskunnar er á þessi skrif lagður. Bók kem-
ur út á prent, og á að geyma ræður og fræðslu frá látnum
mikilmennum. Auðvitað nálgast engin af þessum orðsend-
ingum og ræðum það, að bera nokkurt svipmót af þeim
merku mönnum, sem þær eiga að vera frá. Auðvitað er
þetta allt á langsamlega miklu ómerkilegra stigi, vitsmuna-
lega og andlega, en minningu þessara manna er samboðið,
og í rauninni ósæmilegt að kenna slík skrif við nöfn þeirra.
Samt kemst slík bók á prent og er sennilega keypt af ein-
hverjum hópi manna.
Er það furða, þótt málefnið verði fyrir aðkasti þeirra,
sem vilja troða það niður? Er nokkuð að undra, þótt til
þessara óhrjálegu staðreynda sé vitnað, ef sýna skal
skuggahliðarnar á spíritismanum ? Auðvitað er ósæmilegt
með öllu og ósanngjarnt að dæma málið allt út frá þessum
skuggahliðum. En það er gert, og margir láta við það sitja,
að kynnast þessum hliðum málefnisins.
Vitanlega er það ekkert einsdæmi um spíritismann, að
heimskir menn fara með hann út í ógöngur. Ég veit ekkert
svo ágætt málefni til, að menn hafi ekki misboðið því og
farið um það óhreinum höndum. Ég tel ekkert helgara
málefni hafa verið mönnum gefið en kristindómurinn er.
Hvernig hefir verið farið með hann? Sú saga er ljót.
Grandvarir menn dæma auðvitað ekki kristindóminn út
frá hörmulegum mistökum og hörmulegri meðferð lélegra
manna. Slíkt væri ósæmilegt. Og þannig á að sjálfsögðu