Morgunn


Morgunn - 01.06.1967, Blaðsíða 14

Morgunn - 01.06.1967, Blaðsíða 14
8 MORGUNN þetta óumflýjanlega dynur yfir, þá er ennþá erfiðara að taka því með fullri ró og stillingu. Manni finnst það ósanngjarnt og ranglátt, að þessu skuli haldið svona vendilega leyndu. Fyrir vikið er maður jafnan óviðbúinn komu dauðans, og það vekur ótta við dauðann. Það má segja, að dauðinn læð- ist aftan að manni eins og þjófur eða ræningi. Og þar er eng- in miskunn, enginn frestur til þess að Ijúka því, sem maður ætlaði sér eða ganga frá dótinu sínu. Það kostar árvekni og stöðuga aðgæzlu alla ævina, ef maður ætlar stöðugt að vera viðbúinn dauðanum, en vanræksla þess kostar það, að dauð- inn kemur að manni óviðbúnum. Hér er úr vöndu að ráða, þar sem maður hvorki getur búið sig nægilega undir dauð- ann, né heldur má hann við því að vanrækja það. Rétt er að gera sér grein fyrir því, að vandamál dauðans er nokkuð sérstakt að því er manninn snertir. Jurtirnar og dýrin virðast ekki gera sér neina grein fyrir dauðanum. Þau eru hluti af náttúrunni sjálfri, og bæði iíf og dauði heyra henni til. Þau líta ekki á líf sitt, sem einhverja meðvitandi séreign, sem þau ekki vilja missa fyrir nokkurn mun. Mað- urinn aftur á móti hefur öðlazt einstakiingsvitund, og grein- ir sig þar með frá heildinni. Það er vegna sjálfsvitundarinnar, að maðurinn tekur að leggja kapp á að verja og varðveita allt það, sem hann telur vera sína sérstöku eign. Og hann fer að vantreysta náttúr- unni og umhverfinu vegna þess að þetta geti rænt hann eign sinni. Þannig kemst hann í varnaraðstöðu bæði meðvitandi og ómeðvitandi. Hann finnur, að vöxtur hans og þroski er kominn undir hæfileikum hans sjálfs til þess að verja ein- staklingsbundna tilveru sína. Þess vegna þráir hann að ná valdi yfir þeim vilja, sem heiminum stjórnar. Þess vegna vill hann geta séð fyrir það, sem gerist, og þar með fengið vald yfir því, svo að það fái síður skaðað hann og ógnað til- veru hans. En dauða sinn getur hann ekki séð fyrir. Þess vegna óttast hann dauðann. Þrá hans verður því að sigra vald dauðans, því með því móti yrði hann sigurvegari alls heimsins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.