Morgunn - 01.12.1973, Side 85

RITSTJ ÓRARABB
163
hafi verið; hann hafi gengið að öllum kröfum þeirra skilyrðis-
laust um fyrirkomulag á tilraununum. Hafsteinn er nú aftur
nýkominn úr annari rannsóknarferð sinni til Bandaríkjanna
og fer væntanlega aftur á næsta ári. Skýrslur berast aldrei fyrr
en allmiklu síðar, þvi talsverðan tíma tekur að vinna úr þeim.
Morgunn mun fylgjast náið með þessum rannsóknum, sem
hérlendis er þvi miður ekkert fé til að kosta, þvi yfirvöld hafa
ekki ennþá áttað sig á mikilvægi þessara mála. En með ráðn-
ingu dr. Erlends Haraldssonar til Háskólans sem sérfræðings i
dulsálarfræði er þó fyrsta sporið stigið.
Aðspurður hefur Hafsteinn sagt Morgni, að hami legði fús á
sig þessar rannsóknir, því hann teldi þær geta orðið málefni
spíritismans til framdráttar. Á því er lítill vafi. Færir Morgunn
honum þakkir fyrir og óskar honum allrar blessunar í þessum
mikilvægu rannsóknum í framtíðinni.
, 1 Japan, Indlandi, Hollenzku Guineu og ýms-
um öðrum Austurlöndum hefur tíðkazt frá
fornu fari trúarleg siðaathöfn, sem lengi hefur vakið furðu
vestrænna manna. En það er eldgangan. Á sumum Suðurhafs-
eyjum er þetta jafnvel föst atliöfn við trúarlegar hátíðir. Eld-
gangan felst i því, að maður gengur berfættur eftir gryfju sem
fyllt er glóandi kolum, og það furðulega er, að gangandinn
kemur óbrunninn úr eldrauninni. Til eru margar frásagnir
vestrænna manna, sem hafa horft á þessa athöfn eigin augum,
og jafnvel lækna, sem hafa rannsakað fætur viðkomandi á eft-
ir, án þess að séð verði, að þeim hafi orðið meint af.
Vestræn vísindi eiga enga skýringu á þessu fyrirbæri. Vit-
anlega er þetta með endemum ótrúlegt. Engu að síður vill nú
samt svo vel til að einn íslendingur, að minnsta kosti, hefur ver-
ið sjónarvottur að slíkri eldraun á 20. öld. £>að er dr. Jón Stef-
ánsson, sem í endurminningum sínum Úti í hcimi, lýsir eld-
göngu mjög ítarlega. Þetta gerðist á eynni Mauritius í Ind-
landshafi. Dr. Jón lýsir þessu furðulega fyrirbæri með þess-
um orðum:
„Ég hef séð Indverja leika þetta. Þeir sem eldinn óðu bjuggu
sig undir það í marga mánuði með bænum og föstum. Indverjar
kalla þessa eldvaðandi íþróttagarpa heilaga menn. Kynt var bál
á 40 feiTnetra svæði. Var kynt viðarkubbum og voru þeir gló-
andi og brennheitir, þegar áhorfendur — og þar á meðal ég —