Búfræðingurinn - 01.01.1941, Side 178

172
BÚFRÆÐINGURI N N
hafa þá líkanisbyggingu, sem skapar hæfilegan þunga dilka,
ekki of stór bein, vöðvana vel þroskaða og fituna á réttuni
stöðum á kroppnum o. s. frv. Nú er það svo, að það kjöt, sem
er verðmest á enska markaðinum fullnægir einnig kröfum
saltkjötsmarkaðsins norska. Það er þvi rétt fyrir alla sauð-
fjáreigendur þessa lands að miða ræktun, kynbætur og fóðr-
un sauðfjárins fyrst og fremst við enska markaðinn.
Halldór Pálsson sauðfjárræktarráðunautur hefir kynnt sér
kröfur enska markaðsins, sem gerðar eru til dillcakjötsins.
Hann er auk þess sérfræðingur í sauðfjárrækt. Ég hefi því
fcngið hann til þess að skrifa um, hvernig líkami sauðkind-
arinnar á að vera byggður. Hann skrifar á þessa leið:
„Hausinn á að vera stuttur og mjög þykkur, snoppan sver
og breitt á milli augna. Engin skál má vera í ennið á milii
augnanna, og gott er að hrútar hafi kónganef. Nasirnar skulu
vera flenntar, munnurinn stór og sterklegur, kjálkarnir
sterkir, gleitt milli neðri kjálkanna, og skoltarnir jafn langir.
Augun eiga að vera stór og skær, svo svipurinn verði skarp-
legur. Slíkt ber volt um þol. Fæturnir eiga að vera fremur
stuttir en sverir, einkum þar sem leggirnir eru grennstir.
Kjúkurnar verða að vera stæltar. Iíindin má ekki ganga á lág-
klaufunum og ekki mega afturfæturnir vera sigðmyndaðir.
Allir fæturnir verða að vera beinir og gleitt settir, þá verður
kindin þykkvaxin og bringubreið. Hálsinn á að vera stuttur
og vel settur á bolinn og holdfylla góð þar, sem mætist háls
og herðar. Á hrútum á hálsinn að vera sver, en fremur
grannur á ám. Bringan á að vera mjög breið og ná langt fram.
Brjóstkassinn sívalur og fremur djúpur. Bilið frá jörðu upp
að bringu, þegar kindin stendur, á að vera sem minnst. Herða-
kamburinn má ekki vera mikið hærri en bakið þar fyrir aftan.
Rifin þurfa að vera vel útskotin strax frá hrygg, einkum þó
framantil, svo að engin slöður myndist í síðurnar aftan við
bógana. Brjóstkassinn á að vera allur sem jafnvíðastur. Bóg-
arnir skulu vera vel festir við brjóstkassann með vöðvum.
Bakið á að vera beint frá herðakambi aftur á malir og
spjaldhryggurinn breiður. Bakið þarf að vera mjög stinnt og
malirnar breiðar. Baklínan á að vera bein, alla leið aftur að
rófu.
Kindin á öll að vera gróin í holdum. Bakvöðvarnir á
spjaldhryggnum eiga að vera sem allra bezt þroskaðir, svo