Uppeldi og menntun - 01.01.2011, Blaðsíða 10

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 20 (1) 201110
„SamfÉlagiÐ VerÐUr aÐ gera Upp ViÐ Sig til HVerS SKÓli er“
eftir góðri vináttu hennar bæði við Þórhildi Ólafsdóttur, sem var m.a. forstöðukona í
Laufásborg, og Valborgu Sigurðardóttur, skólastjóra Fósturskóla Íslands. Faðir minn
var menntaður í Kennaraskólanum, hann kenndi fyrst fyrir norðan, í Torfalækjar-
hreppi, en síðan við Laugarnesskóla í Reykjavík þar sem hann var í hópi kraftmikilla
og áhugasamra kennara. Hann kynnti sér einnig skólamál í Svíþjóð. Árið 1943 varð
hann fræðslufulltrúi í Reykjavík, síðar fræðslustjóri og gegndi hann því starfi í nær 30
ár af sömu hugsjón og einkenndi móður mína. Á heimilinu var umræða um uppeldis-
og menntamál daglegt brauð og sennilega hafði hún áhrif á mig þótt ég ætlaði mér
ekkert frekar framtíð á þeim vettvangi.
Skólaganga
Ég gekk í hverfisskólana, Melaskóla, Hagaskóla og svo í MR, sem þá var enn eini
menntaskólinn í Reykjavík. Að stúdentsprófi loknu vildi ég fara til útlanda og hugðist
skrá mig í eðlisfræðinám í Danmörku. Ég áleit samt að það væri gagnlegt að læra
fyrst eitthvað meira í ensku svo að ég fór til Edinborgar og lagði stund á sagnfræði,
stjórnmálafræði og heimspeki við háskólann þar í eitt ár. Þegar til kom líkaði mér svo
vel í Edinborg að ég ákvað að skipta yfir í eðlisfræðina þar. Mér er það minnisstætt
að leiðbeinandinn minn í sagnfræðinni taldi ekki gerlegt að skipta úr sagnfræði yfir
í eðlisfræði, þar eð til þess þyrfti allt annan undirbúning. En það gekk eins og í sögu.
Þótt ég kæmi úr stærðfræðideild hafði ég lært þó það mikið í tungumálum og sögu að
ég var tækur í sagnfræði eða heimspeki í skosku skólunum. Ég hef stundum sagt frá
þessu til að benda á hve nemendur úr íslensku menntaskólunum höfðu breiðan bak-
grunn, sem hélt mörgum dyrum opnum. Ég tel þetta afar mikilvægt nú þegar verk-
efni framtíðar eru orðin svo óendanlega margvísleg. Nemendur eiga að geta skipt um
fagsvið og það verður að hafa hugfast þegar rætt er um að stytta eða þrengja nám til
stúdentsprófs.
Ég skráði mig í stærðfræðilega eðlisfræði til að byrja með. Þetta var afskaplega
gaman, stærðfræði og eðlisfræði eru heillandi fög. Á síðasta ári skipti ég yfir í tilrauna-
eðlisfræði af því að ég hélt að það væri praktískt fyrir mig þegar heim kæmi. Á þessum
tíma vann ég á sumrin við jarðhitamælingar fyrir Orkustofnun og stóð til boða fast
starf við það. Það var hins vegar einhver frekari menntaþrá í mér og ég hafði þess
vegna skráð mig í doktorsnám í eðlisfræði. Í Háskólanum í Edinborg héngu uppi aug-
lýsingar um alls konar spennandi nám. Þar á meðal var auglýst ný grein við Sussex-
háskóla sem var sambland af sálfræði, lífeðlisfræði og tölvunarfræði. Um var að ræða
svonefnda skiptigráðu, hugsuð fyrir þá sem höfðu ekki grunn í sálfræði en vildu
skipta yfir í þá grein. Þetta nám vakti áhuga minn og ég varð einn af sex nemendum
sem teknir voru inn í þetta nám. Ég kvaddi eðlisfræðina og stærðfræðina, a.m.k. í bili
að því er ég hélt, en ég fann þá þegar að menntamál voru farin að toga í mig.