Andvari

Árgangur

Andvari - 01.06.2011, Blaðsíða 145

Andvari - 01.06.2011, Blaðsíða 145
ANDVARI KONAN MEÐ AUGUN SEM HLUSTA 143 gefa Þýskaland. En þegar hún hafði séð á eftir stórum hluta fjölskyldu sinnar í fangabúðir gat Annie ekki dulist lengur það ástand sem ríkti í landinu sem hún unni. Seint og um síðir hófu hjónin að undirbúa flótta. Þann 27. febrúar 1944 tókst Annie, Jóni og dætrunum Snót og Líf að komast burt. Stefnan var tekin til Svíþjóðar. „Öll byrjun er erfið“ Þegar síminn hringdi laugardaginn 12. júlí árið 1947 hefði Annie ekki getað gert sér í hugarlund hve óbærilegar fréttir biðu hennar hinum megin línunnar. Á fimm árum hafði hún misst nánast allt sem henni var kært; foreldra, heimili, tónlistarferilinn og síðast eiginmanninn sem hún hafði helgað sig af ósérhlífni. Samband Anniear og Jóns hafði staðið tæpt árum saman. Við komuna til Svíþjóðar féll Jón fyrir forstöðukonu gistiheimilisins sem þau komu sér fyrir á. Annie var ósátt við skilnaðinn og dró það í hálft annað ár að samþykkja að hann næði fram að ganga.58 En loks varð hún að láta undan. Hann var kaldur laugardagsmorgunninn er veröld gyðingakonunnar frá Teplitz riðaði enn til falls. Það var í baðstaðnum Hamburgsund á vesturströnd Svíþjóðar sem atburðurinn átti sér stað sem setti óafmáanlegt mark sitt á til- veru Anniear og markaði lífi hennar stefnu til æviloka. í símanum var Charles Barkel, sænskur fiðluleikari og prófessor. Líf sótti hjá honum fiðlutíma á sumrin. Tónlistin var ástríða sem þær Annie áttu sam- eiginlega en Líf þótti efnilegur hljóðfæraleikari. Sátu þær ósjaldan í þriðju röð í Konserthuset í Stokkhólmi og hlýddu á sinfóníutónleika.59 Líf hafði alla tíð verið glaðvær stúlka. En þær erjur sem höfðu geisað innan fjölskyldunnar í kjölfar skilnaðar Anniear og Jóns höfðu sett mark sitt á hana. Hún hafði grennst fram úr hófi og glampinn sem ávallt hafði verið til staðar í augum hennar var horfinn. Þegar Líf dvaldi í Hamburgsund hjá Barkel hóf hún hvern dag á því að synda eins kílómetra leið til Jakobseyjar og til baka stundvíslega klukkan sjö. Að morgni 12. júlí varð aldraður fiskimaður á vegi hennar þar sem hún gekk niður að strönd. Hvasst var í veðri og kalt og varaði maðurinn Líf við að leggjast til sunds. Líf kvaðst vön að synda þessa leið hvern einasta dag. Það var í síðasta sinn sem þessi 17 ára gamla stúlka sást á lífi. Barkel tjáði Annie í símann að Líf væri týnd. Annie og Snót héldu tafar- laust til Hamburgsunds og voru komnar þangað næsta dag. Sundföt Lífar og skór fundust á ströndinni sem benti til þess að hún hefði gengið nakin í sjóinn. Leitað var með netum við kletta og sker, úr vélbátum, togurum og flugvélum. Annie stjórnaði leitinni að mestu sjálf. Á níunda degi, þegar allir nema Annie
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.