Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Síða 152

118
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Heimfararmálið var þá tekið fyrir. For-
maður heimfararnefndar, Jón J. Bíldfell,
ávarpaði þingið. Lýsti hann störfum
nefdarinnar heimförinni til undirbúnings;
þýðingum á fyrnefndum ritgerðum “að
heiman”; þátttöku Islendinga í ferðinni
heim, og þjóðræknisgildi þeirrar þátt-
töku.
Séra R. E. Kvaran lýsti þá enn að
nokkru störfum nefndarinnar, með sér-
stöku tilliti til þess, er hún hefði fengið
áorkað við canadisk stjórnarvöld, í þá
átt að þau sæmdu Island í sambandi við
1000 ára hátíð Alþingis.
Ásg. Bjarnason gerði fyrirspurn til
formanns nefndarinnar — hvort nefndin
hefði gert nokkrar ráðstafanir í þá átt,
að fá íslenzk skáld vestan hafs til þess,
að yrkja hátíðaljóð til Islands? Kvað
formaður nefndina hafa þetta mál á
starfsskrá sinni. Fyrirspyrjandi hvatti
til skjótra athafna i því efni. Forseti
upplýsti að innan Heimfararnefndarinnar
væri sérnefnd er annaðist þetta mál.
Séra J. P. Sólmundsson lagði til að
skýrsla Heimfararnefndar væri viðtekin.
G. S. Friðriksson studdi.
Arnljótur B. Olson beindi þá þeirri
fyrirspurn til formanns hve margir hefðu
þegar skrifað sig á heimfararlista nefnd-
arinnar.
Séra G. Árnason áréttaði þá fyrir-
spurn.
Svaraði J. J. Bíldfell á þá leið, að um
300 manns væri staðráðið til heimfarar;
250 manns hefðu þegar borgað fargjald,
að nokkru, eða öllu allt íslenzkt fólk,
að fráteknum 8 manns.
Var þá gengið til atkvæða um fyrir-
liggjandi tillögu og hún samþykt með
öllum greiddum atkvæðum.
B. B. Olson bar þá fram þá tillögu, að
þingið greiddi Heimfararnefndinni þakk-
ar atkvæði fyrir frábæran dugnað og
drengilega baráttu á liðnu starfsári. Var
tillögunni fagnað með því menn risu úr
sætum með dynjandi lófaklappi.
J. J. Bíldfell þakkaði fyrir nefndarinn-
ar hönd.
Næsta mál: Skýrsla embættismanna.
Árni Eggertsson hafði framsögu um
fjárhagsskýrslu, er síðan var útbýtt til
þingmanna.
Séra G. Árnason lagði til að skýrslan
væri viðtekin. Séra Fr. A. Friðriksson
studdi.
Séra J. P. Sólmundsson gerði þá at-
hugasemd að eigi skyldi lesa prentaða
skýrslu. Leit ennfremur svo á, að
stjórnarnefnd hefði getað komið við
meiri sparnaði en skýrslan bæri vott
um, og benti í því sambandi á veizlu-
höldin.
Yfirskoðunarmaður, B. B. Olson gaf
þá skýringu, að sakir marghliða undir-
búnings að hinni miklu hátíð á Islandi
á komandi sumar, hefði á þessu liðna
starfsári verið meiri þörf risnu fjár en
ella.
Björn Magnússon, forgöngumaður skóg-
ræktarmálsins, gaf í skyn andúð sína á
fyrgreindum veizluhöldum og gerði
fyrirspurn um ástæðu þeirra og til-
högun.
A. B. Olson varpaði þá þeirri fyrir-
spurn á þingið, hverjar væru orðnar at-
gerðir stjórnarnefndar í þágu Ingólfs
Ingólfssonar ?
Áður þvi yrði svarað hafði B. Magnús-
son ítrekað fyrirspurn sína um veizlurn-
ar.
Bað forseti þá Árna Eggertson að
skipa forsæti, um stund, og tók sjálfur
til máls. Lýsti hann ítarlega tilefnum
veizluhaldanna. Að loknu varaði hann
félagsmenn við því, að þreyta embættis-
menn sína á smá smygli.
Séra J. P. Sólmundsson kvað stjórnar-
nefnd hafa sniðgengið fyrirmæli síðasta
þings um útgáfu erindis þess, er hann
þá hafði flutt; hefði nefndin talið sig
gera það af sparnaðarástæðum; réttlátt
hefði þá og verið að spara til veizlu-
haldanna.
Árni Eggertson gerði þá enn gaum-
gæfilega grein fyrir veizluhöldunum, —
hversvegna þau hefðu borið að, og því
ógerningur stundum að ná til alls al-
mennings.
Rósm. Árnason kvað nú Manitobamenn
hafa jagast nógu lengi. Þótti það vel
mælt og var tafarlaust gengið til at-
kvæða, og fyrirliggjandi tillaga sam-
þykt með öllum greiddum atkv. gegn 1-
A. B. Olson spurðist fyrir um skýrslu
skrifara félagsins. Forseti kvað skrifara