Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Qupperneq 154

120
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
að hafa sérstaka hliðsjón af þeim tillög-
Um á næsta ári, með þvi að þær séu
flestar verðar góðra gjalda og skýr átta-
Viti framtíðarinnar.
B. E. Johnson,
B. Marteinsson,
Ragnar E. Iívaran,
J. P. Sólmundsson,
S. Halldórs frá Höfnum.
Ásg. Bjarnason lagði til að þingið við-
tæki skýrsluna eins og hún hafði verið
lesin. G. S. Friðriksson studdi. Samþykt.
Varð þá hlé nokkurt á störfum, þar
eð nefndarálit voru ekki tilbúin.
Árni Eggertson tók þá til máls; hvatti
menn til þess að skrifa nöfn sín og
skylduliðs síns í “Selskinnu”; bókin væri
til staðar á þinginu; annars milli þinga
væri hún í vörslum O. S. Thorgeirssonar.
Séra J. P. Sólmundsson vakti mál3
á þvi, hve brýn nauðsyn bæri til þess,
að ráðist yrði sem fyrst í ítarlegt al-
mennt manntal meðal Islendinga i Vest-
urheimi, og hefði Þjóðræknisfélagið auð-
Vitað fyrstu skyldu í því efni. Og ef
nafnskriftir í “Selskinnu” væri heppileg
aðferð til þess, þá væri það, með öðru
íióg tilefni til að greiða götu hennar sem
víðast.
B. B. Olson kvað ótækt, að bókin lægi
geymd og gleymd í Winnipeg, tímum
saman, þyrfti að koma henni í umferð
um sveitir Islendinga, og beina stöðu-
lega athygli almennings að lienni, í blöð-
um og á annan hátt.
G. M. Bjarnasan taldi best fara á því
að áhuginn í þessu máli yrði fyrst
prófaður á Winnipeg-lslendingum þannig
að “Selskinna” væri fyrst komið í um-
ferð í Winnipeg, á einhvern hátt, og síð-
an send um sveitir út.
Ásg. Bjarnason kvað heppilegt að fela
manni þeim er væntanlega yrði kosinn
til fylgdar við Árna Pálsson á fyrirlestr-
arferðum hans, að taka “Selskinnu” með
sér, og safna nafnaskriftum í sambandi
við fyrirlestrahöldin.
Árni Eggertson bað menn vel að at-
huga það, að tilgangur bókarinnar væri .
ekki sá einn, að safna fé, heldur og
sögulegum og menningarlegum verðmæt-
um, t. d. eiginhandar nafnskriftum, o.
s. frv.
Ásg. Bjarnason lagði til að forseti
skipaði 3 manna nefnd til þess að íhuga
og gera tillögur um Selskinnu málið.
Tillagan eltki studd.
Th. J. Gíslason lagði það til að vætanlegri
stjörnarnefnd yrði falið að sjá um send-
ingu bókarinnar út um íslenzkar sveitir.
B. B. Olson studdi.
Séra J. P. Sólmundsson áleit tillögu
Ásg. Bjarnasonar heppilegri.
Björgvin Guðmundsson benti á að
heppilegt gæti verið að leita fyrir sér
úti um sveitir um loforð um nafnskriftir
í “Selskinnu,” áður en hún yrði send í
umferð.
Var þá beðið um atkvæði, óg tillaga
Th. J. Gislasonar samþykt.
Árni Eggertson hóf þá máls á því, að
Þjóðræknisfélagið ætti að vera löggilt.
Kvað bæði Heimferðarnefnd og stjórn-
arnefnd félagsins hafa rekið sig á örðug-
leika síðastliðið ár, er stöfuðu af vöntun
löggildingar.
B. B. Olson tók í sama streng. Kvað
félagið t. d. réttlaust gagnvart viðskifta-
mönnum sínum og skuldnautum, eins
lengi og það væri ólöggilt.
Forseti benti á að mál þetta yrði að
taka fyrir undir nýjum málum, og lagi
því ekki löglega fyrir þinginu nema
samþykt væri að taka það á dagskrá.
Árni Eggertson lagði til að löggildingar-
málið væri tekið á dagskrá. Mrs. R.
Daviðsson studdi, en forseti varð þess
eigi var, og spurði eftir stuðningu. Sérn
J. P. Sólmundsson bað þá um orðið, en
forseti ítrekaði fyrirspurn sína. Bar
þetta allt að í einni svipan, og varð, nú
þrátt nokkurt um fundarsköp. Skaut.
forseti máli sínu til þingsins, og fylgdi
honum meiri hluti að málum. Var svo
tillaga A. Eggertssonar samþykt.
Guðrún Friðriksson lagði til að fresta
löggildingar málinu þangað til eftir há-
degi. Ári Magnússon studdi. Breyting-
artillaga kom frá B. B. Olson að skipa
nefnd í málið. Kristján Pálsson studdi.
Var breytingartillagan samþykt. Nefnd-
in: Árni Eggertson, Guðrún Friðriksson,
ó. S. Thorgeirsson.