Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Síða 162

128
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISPÉLAGS ÍSLENDINGA
Xitnefndur sem varafjármálaritari var
Stefán Einarsson (B. B. Olson — séra
R. Marteinsson), stungið upp á og stutt
(B. Finnsson — J. K. Jónasson) að út-
nefningu væri lokið . Samþykt og Stefán
Einarsson kjörinn varafjármálaritari í
einu hljóði.
Árni Eggertsson útnefndur sem gjald-
keri (séra G. Árnason — séra R. Mar-
teinsson). Lagt til og stutt (B. Finns-
son — Guðrún Friðriksson), að útnefn-
ingu væri lokið. Samþykt og Árni Egg-
ertsson í einu hljóði.
Walter Jóhannsson var útnefndur sem
skjalavörður en gaf ekki kost á sér.
H. Gíslason útnefndi Carl Thorlaksson;
séra F. A. Friðriksson studdi. Var sam-
þykt að loka útnefningu (A. Magnússon
— séra R. E. Kvaran) og Carl Thorláks-
son kjörinn í einu hljóði.
Nefndir sem yfirskoðunarmenn: Bjarni
Finnsson (tillögumaður séra R. E. Kvar-
an) og B. B. Olson (tillögum. Thorst. J.
Gíslason). Samkvæmt gefnum upplýs-
ingum lagði séra G. Árnason til, að B.
Finnsson skyldi kjörinn til tveggja ára,
en B. B. Olson til eins. Samþykt og
kosningu embættismanna þar með lok-
ið.
trtgáfa ljóðabókar var þá aftur tekin
á dagskrá, og var nefndarálitið endur-
lesið af S. Einarssyni. Séra R. E. Kvar-
an rakti þá að nokkru sögu málsins, og
kvað sig óánægðan með nefndarálitið.
Bar fram tillögu þess efnis að þingið
heimilaði stjórnarnefndinni að veita lán
það er fram á væri farið. B. Finnsson,
séra G. Árnason og fleiri studdu.
Séra J. P. Sólmundsson mælti með
fjárveitingunni, ef efni leyfðu. Kvað sér
hins vegar kunnugt um, að fleiri ágætir
þýðendur væru að verki hér vestra en
Mrs. Jakobína Johnson, og ættu þeir þá
skilið að njóta sömu forréttinda hjá fé-
laginu. Benti í því sambandi einkum á
Pál kaupmann Bjarnason i Wynyard,
Sask. Guðrún Friðriksson tók í sama
strenginn.
Séra R. E. Kvaran bað þá þingið að
gæta þess, að Þjóðræknisfélagið væri
beint aðili í þessu máli, og hefði því
sérstakar skyldur við Mrs. Johnson.
S. H. frá Höfnum lét í ljós undrun
sína yfir því, að eigi hefðu komið aðrir
þýðendur en Mrs. Johnson til greina á
þinginu í fyrra ,er málið var þá rætt.
Árni Eggertsson áleit, að rannsaka
þyrfti öll úfgáfuskilyrði bókarinnar, og
aðrar fjárhagshorfur þessa máls, og taldi
bezt að vísa málinu til stjórnarnefndar.
Ari Magnússon taldi sig mótfallinn
þessari lánveitingu; áleit málið upphaf-
lega einkamál, sem ekki hefði átt að
leggjast fyrir þing í fyrra; mælti með
því, að fullnægjandi veð yrði tekið, ef
lánið yrði veitt. Séra G. Árnason, H.
Gíslason og Mrs. Margrét Gíslason mæltu
öll með því, að Mrs. Johnson væri eftir
megni aðstoðuð jaf Þjóðiíæknisfélaginu
við útgáfu bókarinnar. Var þá gengið tii
atkvæða og fyrirliggjandi tillaga sam-
þykt með öllum greiddum atkvæðum
gegn 4.
....Sýningarmálið kom þá til umræðu og
las S. H. frá Höfnum nefndarálit það
er hér fylgir:
Nefndin er sett var i sýningarmálinu,
leyfir sér að leggja fram eftirfylgjandi
álit:
Nefndin telur mjög æskilegt að Þjóð-
ræknisfélagið hafi vakandi auga á þeim
sýningum, sem haldnar verða hér í álfu
á komandi árum, þar sem komið gæti til
mála að sýndir yrðu munir, til þess að
kynna íslenzkan heimilisiðnað, hagleik
og hugvitssmíðar; og beiti sér fyrir þátt-
töku Islendinga i slíkum sýningum,
sæmilegu vali muna og tryggingu hags-
muna og einkaréttinda þeirra, er senda
muni. Telur hún, að þessu mundi bezt
borgið með skipun fastanefndar, er starf-
aði í samvinnu við Þjóðræknisfélagið, en
sé þó heimilt að starfa með hvaða fé-
lagsskap öðrum sem er, eða einstakling-
um, í þessa átt, hvenær sém henni þókn-
ast.
Sérstaklega vill nefndin benda á það,
að á væntanlegri heimssýningu í Chica-
go árið 1933 muni íslenzkir munir hafð-
ir til sýnis, og hefir þessa enda verið
æskt. Telur nefndin því sjálfsagt, að
þessi væntanlega fastanefnd setji sig í
samband við einhverja Islendinga búsetta
í Chicago, og sömuleiðis þau félög eða
nefndir á Islandi, sem hefðu þátttöku
heimaþjóðarinnar í þessari sýningu með