Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1936, Síða 136

Seytjánda ársþing Þjóðræknisfélagsins
Seytjánda ársþing Þjóöræknisfélags fs-
lendinga í Vesturheimi var sett af forseta
þess J. J. Bíldfell, mánudaginn 24. febrúar
kl. 10 f. h. í samkomuhúsi íslenzkra Góö-
templara í Winnipeg. Forseti hóf þingiö
meö því aö lesa þingboö. Bað hann þá
þingheim að syngja sálminn Nr. 192, “Þitt
orð er, Guö, vort erfðafé.” Flutti þá séra
Jakob Jónsson bæn. Lýsti forseti þá þing-
iö sett og flutti sina skýrslu sem hér fylgir:
Heiöruöu tilheyrendur!
Árið liöna hefir veriö óvanalega viö-
buröaríkt ár, — ekki er þó svo að skilja,
að þaö liafi verið frábærlega örlagaríkt
hvað félagsskap vorn hinn sérstaka, Þjóö-
ræknisfélag íslendinga í Vesturheimi
snertir. En það hefir veriö það, þegar um
heildaryfirlit mannfélagsins er aö ræöa.
Eg efast um aö nokkurt ár sem viö höf-
um sögur af, hafi dregið fram á sjónar-
sviðið jafnt skýrt og þetta síðasta, and-
stæöur manna og erfiðleika, vonir manna
og vonbrigöi, andlegt og verldegt viðhorf
einstaklinga og þjóða, — í stuttu máli á-
standið í heiminum, eins og þaö er í raun
og sannleika; vandræöin, sem menn eru
komnir í og framtíðar erfiöleikana, eins og
þetta síðasta ár hefir gjört.
Hver er svo þessi mynd?
Þér þekkið hana allir; aö minsta kosti
part af henni. Einn parturinn í henni er
ótti, ægilegur ótti, viö yfirgang og illhug.
Enginn mannflokkur treystir öörum, og
engin þjóö annari. Austurríkismenn ótt-
ast aö Þjóðverjar gleypi sig; Pólverjar
aö Frakkar yfirgefi sig; Frakkar að Eng-
lendingar sleppi verndarhendi sinni af sér.
Óvinirnir eru allstaöar, ímyndaöir eöa
verulegir, og svo hervæðast allar þjóöir, —
Englendingar til þess aö vera viö öllu
búnir, Frakkar út af ótta viö þaö, að ein-
hverjir ráðist á sig; Þjóðverjar til þess
að jafna sínar eigin sakir; ja, viö hvern?
Rússar til þess að taka á móti Japönum á
landamærum Norður-Mongólíu nú sem
stendur; Japanar til þess aö bjóöa heim-
inum byrginn þegar fram í sækir; Banda-
ríkjamenn til þess aö verða ekki aftur úr
í þessari brjálæðis vígbúnaðar samkepni,
og ítalir til þess aö bæla undir sig og cyði-
leggja saklausa smáþjóö nálega vígbún-
aðarlausa, suður í Afríku. Og viö þetta
bætist innbyrðis óeining og ótti þjóðanna,
atvinnuleysi verkalýösins, pólitískar and-
stæður stjórnmálaflokkanna og hinir sí-
þverrandi verzlunar möguleikar þjóöanna.
Þetta eru heldur ekki allir erfiðleikarnir
og hætutrnar, sem vofa yfir. Mannfjöld-
inn og landþrengslin ógna líka tilveru-
möguleikum margra þeirra,
Á ítalíu, sem er ekki auðugt land, veröa
360 manns, aö draga fram lífið á hverri
fermílu. í Japan veröa 1,380 manns aö
gjöra hið sama; og menn geta getið nærri
hversu glæsilegt slíkt er til frambúðar.
Fyrir stríöið var útflutningur fólks til
annara landa mikill frá þessum þjóðum,
sérstaklega frá ítalíu, 620,000 manns á ári.
Nú er sá útflutningur orðinn hverfandi,
fyrir innflutningaskoröur annara landa.
Inntektir ítölsku þjóðarinnar frá þessu út-
flutta fólki — peningar, sem það sendi
heim, námu $112 milj. á ári. Nú er þaö
fallið um meir en helming. Inntektir þjóö-
ar þeirrar frá ferðafólki fyrir stríðið, nam
$110 miljónum. Nú er sú tekjugrein fall-
in ofan í $50 milj. á ári. Þriðji inntekta-
liöur þeirrar þjóöar var frá verksmiöju-
iðnaði, sem hún seldi til annara þjóöa. Nú
hafa tollmúrar og verðfall, gjaldevris heml-
ur felt þann inntektalið ofan í 40% af því
sem hann áður var. En hin árlega viö-
koma eða mannfjölgun þjóðarinnar er
400,000 á ári. Hvað á þetta fólk aö gjöra?
Hvar eru útgöngudyrnar ? Hver eru úr-
ræðin ?
Þegar maður lítur til Japan er ástandið
og útlitið ekki glæsilegra. Þeirri þjóð er
bönnuð landvist nálega í öllum löndum,
nema sumstaðar í Suður-Ameríku, sem
þeim þykir of langt í burtu til að geta
haldið sambandi sínu við heimaþjóðina.
Tollmúrar eru bygðir í kring um öll lönd
gegn vörutn þeirra sem og annara. Heima-
land þeirra er frekar rýrt og ófrjótt. Eru
það þá nokkur undur, þó Japanar hafi
sprengt af sér gjarðirnar og farið her-
skildi inn í Manchúríu, Norður-Kína
og nú síðast inn í Mongólíu. Japanar
eru einkennileg þjóð. Þeir eru eina þjóðin
í heimi, sem auka og margfalda verzlun