Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1938, Blaðsíða 176

152
TÍMAKIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Th. Thorfinnsson
B. Sveinsson
Guðmann Levy
B. Dalman
F. Swanson og- B. E. Johnson að élitið
sé samþykt eins og lesið og var það gjört.
Ennfremur lagði fjármálanefndin fram
annað álit sem fylgir:
Fjármálanefndin
I tilefni af tilmælum Mr. Th. Thorsteins-
son fyrir hönd deildarinnar Brúin í Sel-
kirk um fjárstyrk til íslenzku kenslu í
þeim bæ, gjörum við það að tillögu að
því sé vísað til stjómarnefndar félagsins.
Á þjóðræknisþingi 25. febr. 1938.
Á. P. Jóhannsson
B. Sveinsson
B. Dalman
Guðmann Levy
Th. Thorfinnsson
Var álitið samiþ. eins og lesið með til-
lögu frá F. íSwanson og Haraldi ólafssyni.
Gat forseti þess þá að kjósa þyrfti í nefnd
af félagsins hálfu, konur til áframhald-
andi starfs í sambandi við hingaðkomu
fröken Halldóru Bjamadóttur. Árni Eg-
gertsson gerði tillögu og séra Jakob Jóns-
son studdi að þær konur er áður skipuðu
nefndina, Mrs. B. E. Johnson og Mrs.
Gísli Jónsson séu beðnar að starfa áfram.
Var það samþykt.
F. Swanson og Árni Eggertsson lögðu
þá til, að tekið sé nú fundarjhlé svo að
skemtiskrá kvöldsins geti farið fram.
Var tillagan samþ.
Byrjaði skemtiskráin með þvi að forseti
bað alla að syngja: “Hvað er svo glatt”.
Fröken Halldóra Bjamadóttir kom þá
fram í islenzkum búningi og flutti stutta
ræðu, er var bæði skýring á munum þeim
er hún hafði til sýnis þetta kvöld og yfir-
lit yfir ferðir hennar og að síðustu heilla-
óskir til Vestur-lslendinga. Söng þá ein-
söng ólafur Kárdal, þrjú lög, en Gunnar
Erlendsson lék undir á piano. Séra Sig-
urður Ólafsson frá Árborg, flutti þá snjalt
erindi um verk listamannsins Einars Jóns-
sonar frá Galtafelli. Var erindið prýði-
lega samið að orðfæri( lipurð og ígrund-
un. Var séra Sigurði þakkað erindið með
því að allir risu úr sætum með lófaklappi.
Söng þá þingheimur “ó fögur er vor fóst-
urjörð”. Árni Sigurðsson las þá upp
þrjú kvæði eftir Davíð Stefánsson, af
mikilli snild. Hafði hann formála fyrir
kvæðunum sem í orðsins fylsta s’kilningi
var þjóðræknishvöt. Söng þá ólafur
Kárdal í annað sinn þrjú lög og Ragnar
H. Ragnar lék undir á piano. Eftir beiðni
áheyrenda söng hann fjórða lagið, —
“Draumalandið” og tileinkaði söngin frk.
Halldóru Bjarnadóttur. Þar næst flutti
Dr. R. Beck stutta og snjalla ræðu er
hann nefndi “Grafskriftir” og endaði með
því að flytja þinginu kveðju frá ríkishá-
skólanum í Norður Dakota. Var fundar-
gerð þá lesin og samþykt.
Ámi Eggertsson og Á. P. Jóhannsson
lögðu til að stjórnarnefndinni væri veitt
leyfi til þess að staðfesta þann hluta
fundargerðar sem eftir væri, þegar hún
væri fullgerð. Tillagan samþ.
Bað forseti þá þingritara B. E. Johnson,
að skýra frá útnefningu stjórnarnefndar
um kjör heiðursfélaga að þessu sinni.. Rit-
ari gat þess að Dr. Sig. Júl. Jóhannesson
hefði verið tilnefndur. Hefði nefndin kom-
ið sér saman um að heiðra hann á þessu
ári. Talaði hann nokkur orð með útnefn-
ingunni, um Dr. Jóhannesson, og var tii-
lagan samþ. með þvi að allir viðstaddir
risu úr sætum með lófaklappi.
Þá gat forseti þess að landstjóri Can-
ada, Tweedsmuir lávarður hefði á árinu
verið beðinn að sýna félaginu þá sæmd að
taka útnefningu sem konungurlegur heið-
urs vemdari (Honorary Royal Patron'
Þjóðræknisfél., út af heimsókn hans til
Islendinga á s. 1. hausti, og hefði tilkynn-
ing komið frá honum þess efnis að hann
tæki þessari útnefningu. Reis þá þing-
heimur á fætur í viðurkenningarskyni við
ríkisstjórann.
Sagði þá forseti hinu nítjánda ársþingi
Þjóðræknisfélags Islendinga í Vestur-
heimi slitið og bað þingheim að syng.ja
að endingu sálminn nr. 619.
Rögnv. Pétursson, forséti
Gísll Jónsson, ritari
B. E. Johnson, þingskrifari