Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1938, Blaðsíða 76

52
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
útbúnaði og lítið eitt breyttri hlut-
verkaskrá.D
Loks var Þrettándakvöld leikið í
þriðja sinn 12. maí 1933, þá 5 sinn-
um, svo það hefir alls verið 21 sinni
á sviðinu.1 2) Að því sinni var leik-
stjóri Brynjólfur Jóhannesson og
hlutverkaskráin talsvert breytt.
Hinar góðu viðtökur er Þrett-
ándakvöld fékk vorið 1926 hafa lík-
lega valdið því að Leikfélagið réðst
í að sýna Vetraræfintýrið veturinn
eftir. Var frumsýning á 3. í jólum
(26. des. 1926) og gekk leikurinn
16 sinnum alls.3) Leikstjóri var
enn Indriði Waage, og lék hann
sjálfur Autolycus umrenning við
góðan orðstír (af snild Mbl. af
mikilli list Vísir). En þó kvað Lög-
rétta upp úr með það, sem ýmsir
kunna að hafa hugsað þótt fáir
segðu, að væri Vetraræfintýrið ekki
eftir sjálfan Shakespeare, þá væri
vafasamt hvort Leikfélagið hefði
lagt sig í líma til að leika það á
jólunum.
Eins og vísurnar úr Þrettánda-
kvöldi voru prentaðar í þeirri leik-
skrá, þannig birti líka leikfélagið
“Söngva úr “Vetraræfintýri” ” í
þessari leikskrá; og eru þessi kvæði
það eina, sem mér er kunnugt um,
að birst hafi á prenti úr leikrita-
þýðingum Indriða. Má af þeim
nokkuð ráða um þýðingarnar: Þær
virðast víðast sæmilega vel gerðar
1) Sjá Vísi 21. mars og 16. apr. 1927,
Lögr. 6. apr. 1927.
2) Sjá Leikhúsið, Leikfjelag Reykjavík- •
ur. Leikárið 1932--33. Leikendaskrá 6.
Bls. 20. Með stuttri grein “William
Shakespeare” eftir H.
3) Siá: Leikfjelag Reykjavíkur XXIH.
Leikárið 1926—27, 4. Sjá ennfremur Mbl.
28. des. 1926 (J.B.), Vörð 30. des. 1926
(Kr. Alb.), Vísi 31. des. 1926 og 21. jan.
1927, Lögréttu 1. jan. 1927.
og allliprar, en hvergi sjást í þeim
merki hins forna máls Shake-
speares. Þýðandi hefir heldur ekki
ávalt getað haldið frumkveðandi,
sumstaðar hefir hann stælt fremur
en þýtt, eins og t. d. stef fíflsins í
Þrettándakvöldi (IV. þætti, 2. sýn.),
sem er mjög lauslega stælt:
I am gone, sir,
And anon, sir,
I’ll be with you
again.
In a trice,
Like to the old Vice
Your need to
sustain.
Þá skal gá, herra,
Þú skalt fá, herra,
Pappírinn, penna,
og blek.—
Upp um skjá* herra
Ef eg má, herra,
Árann, þinn út eg
rek.
Einna lakast hefir honum tekist
með vísur Autolycusar í Vetrar-
æfintýrinu (IV. þætti 3. sýn.):
“When daffodils begin to peer
With, heigh! the doxy over the
dale. . .”
“Þá liljur hreykja ljósum hnapp—
líttu á, hvað stelpan er ástamóð—
o. s. frv.
Það er ekki einungis, að hann sleppi
viðkvæðinu, “with heigh”, sem er
hinn fagnandi vorboði í hverri vísu
frumkvæðisins, heldur er þýðingin
líka víða óskýr að meiningu og stirð-
leg. En við slíku má auðvitað búast
í hverri þýðingu, og jafnvel hinar
bestu standa að einhverju leyti til
bóta. Og Indriði hefir sýnt það í
Dansinum í Hruna að hann kann að
fara með lauskvæðan hátt, svo það
eru allar líkur til þess að þýðingar
hans séu að minsta kosti vel sæm-
andi.
3. Þótt ekki verði það talið með
Shakespeare-þýðingum, er vert að
geta þess, að Jón Rögnvaldsson hef-
ir þýtt endursögn þeirra systkina
Charles og Mary Lamb á The
Comedy of Errors og birt í Nýjum