Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1961, Blaðsíða 64

46
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Skriðdælingar eiga að taka vel við
honum og klerkur ákveður hvað
hver sinna heimilismanna eigi að
gera til að fagna honum. Að þessu
leyti svipar þorrakvæðum til Grýlu-
kvæða.
II. „Önnur vísa að segja þorra vel-
kominn.“
1. Heill kom þú og sigursæll
sinnis góður, Þorri minn,
ellimóður ern kall
oss að finna, Þorri minn
þér með hýru hvör vor
hlynna skulum, Þorri minn
láttu aldrei lof þitt
linna hjá oss, Þorri minn.
III. „Þriðja vísa: Um reisting Þorra
við bændur:“
1. Kominn er Þorri í þelinn kald-
ur/þrotinn að allri blíðu
þrýstilegur og þó við aldur/þyl-
ur úr skeggi víðu.
IV. „Fjórða vísa um Þorra komu
og veru hans.“
1. Sá eg að garði ganga
gildan þegn í snjó.
Hettu hafði um vanga
og hempuna ofan á skó;
gildur var hann og hár
af hærum orðinn grár.
Kampa snúinn kinnastór
kollur og augnabrár
loðnur líkt sem kiður
langt tók skeggið niður.
V. „Fimmta vísa um stórlæti Þorra
og nýjan fylgjara hans.“ Ljúflings-
háttur.
1. Enn kemur Þorri
Íslands goðinn
þykkur á herðar
og þéttur um kríkar,
ullhvítur á hár
eins á kollinn
ýstran ógurleg
upp fyr bringu.
2. Dregur nú í vagni
hinn digri jútur
innan um allt land
eins og fursti.
En fyrir vagni
eplóttan jór
lætur keyra fast
kúrekinn danska.
3. Prófastar allir
og prestar líka
Héraðs fóvetar
og hvör bóndi
vill hann veiti sér
viðtekt blíða
og hafi híbýli
heit til reiðu.
4. Ala má klárinn
einn og sérhvör
og skera frá honum,
ef skortur er heyja.
Ei skal hann eta
annað en töðu
og aldrei út ganga
eftir vatni.
5. Varmt öl og brauð
vín og sykur
heimtar út Þorri
hjá höfðings lýðum.
En hjá bændum
blóðrauðvelgda
mjólk vill hann hafa
á morgni hverjum.
6. Ferskan silung
og hið feita spað
þiggur hann ætíð
þegar hann borðar;