Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1961, Blaðsíða 44

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1961, Blaðsíða 44
26 TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA eftirfarandi áminningar í huga: Donna drottning mælir ekki orð, leikinn út. í svip hennar, látbragði og hárfínum hreyfingum, verða á- horfendur að lesa hámark kvenlegr- ar fegurðar og drottninglegrar tignar. Líkt er komið með Ali. Tím- unum saman þjáist hann þegjandi af ótta og kvíða eða er niðursokkinn í himnakort, gler og dulspeki, og fær lýst því sálarástandi aðeins með fjölbreyttum grettum, fettum og brettum. Atlotum elskendanna, í fíflstúkunni, skal svo í hóf stillt, að enginn hneykslist. Og er svo með stígandi ölvun kóngs, unz hann velt- ur út af í leikslok. Séu ekki föng á hljómsveit, skal notast í þess stað gjálfur og kjaftæði hirðarinnar og skvaldur og háreysti múgsins. Texta kórsöngvanna skulu atomskáld yrkja, en músíkina semja tólftóna kompónistar, nema þar sem öðru- vísi er fyrir sagt. Lofsveit skal sett meðal áhorfenda, til að vekja og stjórna hæfilegri hrifning, og æsa þá til viðeigandi hláturs, gráts og lófaklapps. Þegar hirðin gengur inn í veizlusalinn, eru kóngur og drottn- ing í broddi fylkingar, og setjast í hásætin. Um þau skipa sér lífverð- irnir. Vínföngum og rétta-tegund- um og hvernig það er framreitt, á borð eða í keltu, ræður leikstjóri. Mest mun reyna á kunnáttu hans, eftir að Ali krýpur fyrir kóngi. Úr því vaknar og vex ótti veizlugesta, og þeir taka að laumast út. Gerist mest að því meðan á ræðu Kapí- láns stendur. Þá er það og, að Merk- úríus kemur inn með tvö blys og réttir þau, sitt að hvorum tveggja lífvarða; fer síðan út og Rísóríus með honum. í leikslok eru ekki eft- ir á sviðinu aðrir en kóngurinn (út- úr), drottningin eins og marmara- stytta, hinir tveir blysberar og Kapílán, sem heldur ræðunni áfram ad lib., unz tjaldið er fallið. En það tekur að síga niður, er lífverðimir lyfta blysunum að gullkertunum. Þegar skör þess nemur við gólf, hefj- ast sprengingar, brak og brestir, dunur og dynkir, hróp og köll, fyrir- bænir og formælingar, stunur og angistarvein, grátur og gnístran tanna ad lib. Þessi hávaði skal gilda sem undirspil við kórsönginn: „Buldi við brestur", og er það loka- hljómleikur. Að honum loknum tek- ur lofsveitin áhorfendur á sitt vald og trekkir þá upp í gleðilæti, sem krefjast þess, að tjaldið sé dregið upp. Hvað þá mætir auganu, er um þrennt að velja: 1) brunarústir Gull- hallar; 2) niðamyrkur; 3) tabló, kot- ríki. Á þeirri mynd eru olíuviðir, og grænt gras, kálgarður, og kotið, fífl og dulspekingur, Goðvaldi og Þórása, karl og kerling og kýrin Greppilhyma — allt í vinnufötum. Þá er og sjór og kvöldroði. Og stillh leikstjóri öllu þessu út eftir eigin gení. Velji hann leikslok þessi, skal kórsöngur fylgja, „f verkalok", und- ir gamal-músík. Það hunzar lofsveit- in og gengur á dyr. Fylgi áhorfendui’ henni, er óþarft, að tjaldið falli í annað sinn. Leikurinn hefst með kórsöng, Gulljóla Glória. Meðan lyftist for- tjaldið hægt. í stúkunum sjást fífl og dulspekingur, hvor að iðju sinni- Múg. (Mismunandi raddir fr® torginu): Gleðileg jól. — Gulljól. Gullljósajól. — Gullvalds jól. ' Gu'll. — Jól. (ad. lib. eins og brotin grammófónplata, meðan Rós. fer ut
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.