Uppeldi og menntun - 01.01.2012, Qupperneq 145

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 21(1) 2012 145
rósa kristín JúlíUsdóttir
beint að líkaninu og undirstrikað að hér sé ekki komin uppskrift að myndlistakennslu,
miklu fremur ný leið til að gefa nánari gaum að námi og kennslu í sjónlistum. Auk
þess er vakin athygli á notagildi kennsluhátta vinnustofunnar í öðrum listgreinum
sem og almennum námsgreinum.
saMantEKt Og ályKtanir
Í bókinni takast höfundar á við tvo þætti sem telja má ómissandi í umræðu um list-
greinakennslu (Lindström, 2009): a) möguleika nemenda á að yfirfæra þekkingu af
einu sviði á annað, og b) myndlistanám í vinnustofuumhverfi borið saman við aka-
demískari nálgun á myndlist. Síðarnefndi þátturinn er kjarni bókarinnar. Greining
höfunda á rannsóknarniðurstöðum og umfjöllun þeirra varpa nýju ljósi á áður óskil-
greinda þætti í myndlistakennslu. Telja má að bókin hafi þegar skipað sér sess meðal
ómissandi fræðirita um myndlistakennslu. Mitt álit er að hún eigi ríkt erindi við
myndlistakennaranema, bæði í grunn- og framhaldsnámi.
Hetland og félagar telja of snemmt að segja til um hvort möguleikar á yfirfærslu
séu fyrir hendi. Lengi hefur verið gert það tilkall til listgreinakennslu að hún bæti getu
nemenda á öðrum sviðum. ég tel að mergur málsins sé fyrst og fremst að líta á það
sem nám í listum/myndlist hefur fram að færa og óþarft sé að réttlæta listkennslu
með áhrifunum á aðrar greinar. Þó má telja að hér hafi verið stigið mikilvægt skref í
þá átt að sýna mögulega yfirfærslu úr listnámi í aðrar greinar.
Bókin sýnir hvernig myndlistakennsla er frábrugðin kennslu í öðrum greinum en
jafnframt vekur hún athygli á þeim möguleika að nota þessa kennsluhætti í almennri
kennslu. Leiða má líkur að því að hugarhættirnir gætu komið að gagni í allri kennslu
og að aðferðirnar sem búa að baki þeim gætu orðið góð fyrirmynd að skapandi starfi
í öllu námi.
Helsti kostur bókarinnar er að Hetland og félagar nota ný gleraugu til að skoða
hliðar á myndlistakennslu sem ekki hefur verið fjallað um á þennan hátt fyrr. Höfund-
arnir setja fram á áhugaverðan og gegnsæjan hátt það sem raunverulega lærist í list-
greinakennslu. Hér hefur verið brugðið birtu á þá þætti og ég hvet myndlistakennara
og aðra til að lesa bókina.
HEiMilDir
Lindström, L. (2009). Studio thinking: A review essay. International Journal of Education
& the Arts, 10 (Review 9). Sótt 2. mars 2011 af http://www.ijea.org/v10r9.
Salomon, G. og Perkins, D. N. (1989). Rocky roads to transfer: Rethinking mechanisms
of a neglected phenomenon. Educational Psychologist, 24(2),113–142.
Winner, E. og Hetland, L. (2000). The arts in education: Evaluating the evidence for a
casual link. Journal of Aesthetic Education, 34(3–4),3–10.