Sagnir - 01.05.1991, Blaðsíða 37

Afbrot og sérstæð sakamál
maðurinn „synjaði fyrir, að hann
nokkru sinni hafi haft holdlcgt
samræði við gagnstefnandann
Guðbjörgu Jónsdóttur, sem þá hún
varð barnhafandi, var hans vinnu-
kona.“24 Guðbjörg hélt aftur á móti
fram „að hann flcirum sinnum hafi
haft samræði við ... hana á legu-
bekki í stofuhúsi hans, eins og hún
neitar mcð öllu að hafa haft afskipti
af nokkrum öðrum karlmanni... “2:>
Svo virðist vera sem sýslumaður-
inn, Stefán, hafi ítrekað leitað að
föður í sinn stað, vitni fyrir því
báru þeir, Ólafur Bjarnason á Engi-
dal og séra Einar Vernharðsson,
af hverjum hinn fyrrnefndi
hefur borið og með eiði sínum
staðfest, að aðal-áfrýjandinn
[Stefán] hafið beðið hann
(Ólaf), þegar hann seint á sumr-
inu 1866 var á ferð á ísafirði, að
gangast undir barn fyrir sig eða
fyrir annan mann, sem hefði
beðið sig um, en hinn síðar-
nefndi borið fram og eiðfest
þennan framburð sinn, að aðal-
áfrýjandinn hefði beðið hann
um að taka Guðbjörgu af sér
með barni hennar, og játað í sín
eyru, að hann væri faðir að...
og þegar ennfremur er tekin til
greina framburður prófastsins
séra Þórarins Böðvarssonar...
að hann vildi konunnar sinnar
vegna mikið til vinna, að Guð-
björg kæmist burtu frá honum,
og að hann (vitnið) mætti
hennar (konu aðaláfrýjandans)
vegna ráða yfir sínum vasa... 26
Eflaust má ráða af þessum orðum
að kona sýslumannsins hafi boðist
til að fyrirgefa honum hórinn ef
„stúlkukindin" yfirgæfi heimilið.
Amtmönnum gafst frá 1823:
Myndugleiki til að uppgefa
straff fyrir hórdóm þegar sú
(með honum) áreitta cktapers-
óna vill framhalda hjónaband-
inu og biður þeim seka vægðar,
og þegar að öðru leyti annars
ekkert finnst þar á móti né að sú
fyrirbón gjörð sé í lasta-verðum
tilgangi.27
Páll Árnason eða „Palli Pólití“ í einkennisbúningi lögreglunnar rétt eftir aldamót. Að
sögn Bjarka Elíassonar, áhugamanns um sögu lögreglunnar, endurspegluðu búningar
lögreglunnar hverju sinni valdahiutfóll í Evrópu. Þannig var um danska stílinn að ræða
um Í900, eins og hér sést, þá þýska stílinn, rétt fyrir fyrri heimsstyrjöld, þar á eftir
franska stílinn o.s.frv.
Beinum augum okkar aftur að
Þjóðólfi en þar segir um málið að
það „hefir verið mikið og almennt
umtalsefni og áhugamál þar
vestrum alla vestfirði um næstl. 3
ára tíma, enda og flogið víða um
land, síðan því var áfrýjað fyrir
yfirdóm."28 Það var auðsjáanlega
mikið í húfi fyrir Stefán að fá sýknu
í þessu máli, því hann átti á hættu
að tapa embættinu ef fram færi sem
horfði. Þannig lagði hann fram
samtals 13 utanréttar vitnis-
burðarblöð óstaðfest með
ýmsra manna nöfnum. Sum
þessi vitnisburðarblöð áttu að
sanna sýknun sjálfs hans (St.B),
sum aftur það, að Guðbjörg
mundi hafa verið í vingum við
fleiri en hann.
Þá áttu sum þessara blaða að sýna
fram á að síra Einar væri svo drykk-
felldur, að hann væri fjærvita, og
SAGNIR 35