Sagnir - 01.05.1991, Blaðsíða 72

Eggwt Þór Bernharðsson
Frumskógar samtímans
Hugleiðing um heimildavanda og samtímasögu
Atvinnuástand var óvcnju
slæmt á íslandi undir lok
sjöunda áratugar. Afþcim
sökum skipaði forsætisráðherra
atvinnumálanefndir í öllum kjör-
dæmum landsins íjanúar 1969, sem
höfðu m.a. það hlutverk að koma
með tillögur til úrlausnar á vand-
anum og skila til svokallaðrar „At-
vinnumálanefndar ríkisins". Einn
þeirra manna, sem sat í nefndinni
er hafði málefni Reykjavíkur ti!
umfjöllunar, greindi mér frá því
fyrir nokkrum árum að til væri
skýrsla sem fjallaði um atvinnu-
erfiðleikana í höfuðborginni.
Áhugi minn vaknaði þegar í stað,
enda að sinna sögu Reykjavíkur á
umræddu tímabili. Ég fór því á
stúfana og reyndi að komast yfir
hana.
Þar eð skýrslan fjallaði um
atvinnumál í Reykjavík fannst mér
liggja beinast við að fara á Borg-
arskjalasafn. Ekki fannst hún þar
þrátt fyrir leit. Þá skundaði ég á
bókasafn Alþingis, gerði ráð fyrir
að löggjafarsamkundan hefði
fengið hana. En því miður, engin
skýrsla. Hins vegar var mér bent á
að hugsanlega mætti reyna við fé-
lagsmálaráðuneytið þar sem
málefnið sncrti einstök sveitarfé-
lög. Þar höfðu menn ekki hug-
mynd um skýrsluna en vísuðu á
forsætisráðuneytið. Og þangað fór
ég, hefði kannski átt að byrja þar
því nefndirnar heyrðu undir for-
sætisráðherra. Reyndir starfsmenn
Heimildir samtímasögufrceðingsins eru yfirleitt dreifðar um víðan völl. Pau eru ófá sporin sem liann þarf að stíga milli safna og ann-
arra stofnana í leit sinni að bitastœðu efni. Vonandi vœnkast hagurinn þegar Pjóðarbókhlaðan verður tekin í gagnið.
70 SAGNIR