Sagnir - 01.05.1991, Síða 52

Sigrún Pálsdóttir
Húsmæður og
haftasamfélag
Hvað var á boðstólum í verslunum Reykjavíkur
á árunum 1947 til 1950?
TILKVIMNING
fil almennings
Ao goínu tilefni tr r-css hjcr irs*ð ósknð að fól\ j.-co,
,er ievpti ,.bonisur“ i skóversluninni Hector fiwhr.dng-
inn 8. júli siðasili'iinn, setji sig i .ambund við skrifsti íu
verðlagsstjóra/sem fvrst.
Verðla/’sxtjórinn-
Áárunum milli 1931 og
1960 einkenndist íslensk
verslun af höftum og
hömlum, og er í því sambandi oft
talað um „haftaárin". Víðtækust
voru höftin á árum síðari heim-
styrjaldar, og á árunum 1947 til
1950, tímabili því sem hér er til
umfjöllunar, en þá var höftum beitt
af meiri hörku en áður og tekin upp
vöruskömmtun.
Óþarft er að fara mörgum
orðum um þær stórfelldu efnahags-
og þjóðlífsbreytingar sem gengu í
garð með komu breska herliðsins
til landsins vorið 1940. Fram-
kvæmdir þess og síðar þess banda-
ríska drógu til sín mikið innlent
vinnuafl; næg atvinna skapaðist í
landinu þannig að íjárhagsafkoma
almennings tók stakkaskiptum.1
Meðal þeirra ráðstafana sem stjórn-
völd gripu til vegna ófriðarins var
skömmtun á nauðsynjum, s.s.
kornvöru, sykri, kaffl og bensíni.
Skömmtunin var afnumin að veru-
legu leyti að styrjöld lokinni.2
Velmegun stríðsáranna hélt
áfram fyrst í stað eftir að stríðinu
lauk, enda var þá nægur gjaldeyrir í
landinu til margvíslegra innkaupa,
auk þess sem „nýsköpunin" var í
fullum gangi. Sem dæmi um neyslu-
50 SAGNIR