Skessuhorn - 17.12.2014, Blaðsíða 93
93MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 2014
Óska starfsmönnum mínum og viðskiptavinum
gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.
Þakka samskiptin á árinu sem er að líða.
Eiríkur Ingólfsson
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
4
Sendum íbúum Dalabyggðar og öðrum
landsmönnum okkar bestu óskir um
gleðileg jól og gott farsælt nýtt ár
Þökkum samstarfið á
árinu sem er að líða
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
4
hef aðeins átt við það að veiða lax á
flugu, en það er ekki hægt að vera í
mörgu samhliða vinnunni.“
Mikil breyting að sofa
heima hjá sér
Í Baulunni er líka verslun með
helstu nauðsynjavörur og það sem
fólk vantar helst á ferðum sínum eða
í sumarbústaðnum. „Þetta er ekki
verslun sem getur keppt við stór-
markaði í verðlagningu. Ég kippi
mér ekkert upp við það þótt sum-
ir láti mig heyra að eitthvað hér sé
helvítis okur. Það er bara ekkert
hægt að reka þetta með einhverju
Bónusverði. Annars getur stundum
verið stuttur í mér þráðurinn. Sér-
staklega ef að ég er að vinna inni í
bensínsjopunni og Sigrún í eldhús-
inu og maður heyrir einhvern vera
ósanngjarnan við unga fólkið sem er
að vinna hjá okkur. Þá get ég látið
viðkomandi heyra það. Ég þoli ekki
þannig hroka og ruddaskap.“
Þegar Kibbi er spurður af því
hvers vegna hann hafi ákveðið að
hella sér út í rekstur þessa þjóðvega-
skála án nokkurrar reynslu segir
hann einfaldlega að hann hafi vant-
að eitthvað að gera. Hann missti
plássið á bátnum sem hann var á
og þau ákváðu að flytja í sveitina og
stökkva á þetta. „Þetta var auðvitað
mikil breyting fyrir mig. Nú fór ég
allt í einu að sofa heima á hverri
nóttu. Þetta er bara vinna. Oft mikil
vinna eins og á sjónum en skemmti-
leg vinna. Þetta kallar líka á óvænta
atburði og fólk hringir hingað sem
er stopp í nágrenninu. Ég er nú ekki
besti maðurinn í bílaviðgerðum
enda lærður skipstjóri en ekki vél-
stjóri. Mér finnst að bílar eigi bara
að fara í gang þegar maður vill og
svo eiga þeir að koma manni þang-
að sem á að fara. Stóra sumarhöll-
in Veiðilækur sem var í byggingu
hér fyrir hrun var vinsæl að skoða
eftir hrun. Menn voru að festa sig
þar í aurbleytu á vorin og hringdu
hingað. Ég hafði nú bara gaman af
að fara á pikkuppnum og draga þá
upp. Annars er víst búið að klára
þetta núna og eitthvað danskt fyr-
irtæki sem gerði það. Annars sé ég
nú Sigurð Einarsson fyrrum eiganda
hér oft, líklega er hann eitthvað með
puttana í þessu karlinn án þess að ég
viti nákvæmlega um það. Svo hef ég
oft þurft að fara hérna upp fyrir með
bensínbrúsa. Einu sinni hringdi
einn og sagðist vera hérna rétt hjá.
Ég var kominn upp að Sveinatungu
í Norðurárdal þegar ég fann hann.
Þessu hef ég nú bara gaman af.“
Komu á þyrlu að
kaupa pylsur
Þekkt varð þegar nokkrir veiðimenn
komu með þyrlu í Bauluna til þess
eins að fá sér pylsur. Fréttin kom
fyrst í Skessuhorni sumarið 2008 og
fór þaðan víða. Meðal annars tóku
dagblöðin hana upp og Sláturfélag
Suðurlands notaði Skessuhorns-
fréttina í auglýsingu fyrir pylsurn-
ar sínar. „Þetta var rétt áður en allt
fór til helvítis að þyrlan lenti hérna
á planinu. Sagan var nú svolítið ýkt
en sönn engu að síður. Þeir voru að
veiða í Kjarará þessir strákar og voru
með þyrlu en ekki hesta til að ferðast
um eins og þarna var gert lengst af.
Svo komu þeir hingað bara eins og
þeir voru við veiðarnar. Þegar borga
átti fyrir pylsurnar var enginn þeirra
með veskið á sér svo ég lánaði þeim
nú þetta bara strákagreyjunum. Ég
fór auðvitað út og tók myndir og sá
strax að þetta yrði fín auglýsing fyr-
ir okkur. Ég hef oft verið að gæla við
það síðan að merkja þyrlulending-
arstað hérna fyrir utan. Mála stóran
hring á planið með H inn í.“
Þegar Jón friðaði lúðuna
varð nóg af henni
Kibbi segir alltaf hafa verið talsvert
að gera í Baulunni í þessi rúmu 15
ár. „Auðvitað fáum við ekki nema
brot af þessari þjóðvegaumferð. Þeir
sem eru að fara milli Reykjavíkur
og Akureyrar stoppa flestir í Stað-
arskála og Borgarnesi en við höf-
um okkar föstu kúnna. Það er svo
merkilegt að margir bölva þessum
stóru stöðum þar sem flestir stoppa
en stoppa þar samt sjálfir. Svo verð-
um við líka strax vör við það ef ein-
hverjar framkvæmdir eru hér í sveit-
inni. Þá koma iðnaðarmennirnir og
fleiri í mat til okkar enda erum við
nokkuð miðsvæðis. Þess vegna höf-
um við ekki verið með rétt dags-
ins því við vitum aldrei hve margir
koma í mat. Í staðinn erum við með
svolitla breidd í matseðlinum.“
Kristberg segist ekki fá fiskinn
beint frá sjómönnum. „Það er ekki
hægt lengur. Hins vegar gerðist það
eftir að Jón Bjarnason, vinur minn
og flokksbróðir, friðaði lúðuna fyr-
ir öllum veiðum þá fór ég alltaf að
fá lúðu gefins svona prívat frá hin-
um og þessum vinum mínum. Menn
fóru bara að flaka um borð og landa
þessu í höldupokum.“
Aðspurður um hvort útlendir
ferðamenn séu að koma í Bauluna
núna um hávetur því nýlegur Land
Rover bíll á enskum númerum stóð
í hlaðinu segir hann að þetta séu
Bretar sem vinni að gerð einhverr-
ar auglýsingamyndar um Land Ro-
ver hér á landi. Þeir hafi verið að
koma í mat til þeirra síðustu daga.
„Svo kemur alltaf einn og einn allt
árið og líka rútuhópar. Annars tók
svolítinn tíma eftir að við byrjuðum
reksturinn hér að venja fólk við að
opið væri yfir veturinn því það hafði
ekki verið árin á undan.“
Skötuilmur alla
Þorláksmessuna
Það var jólalegt í snjónum og 12
stiga frostinu í byrjun desember
þegar blaðamaður heimsótti Kibba
og Sigrúnu í Bauluna. Talsvert að
gera og alltaf einhverjir að koma og
fara. Nokkrir iðnaðarmenn komu
að fá sér að borða ásamt vegagerð-
armanni sem gerði hlé á snjóruðn-
ingi.
Kibbi segist ekki verka skötuna
sjálfur sem þau hafi í matinn á Þor-
láksmessu. „Skötuna höfum við
fengið frá Fiskbúð Hafliða í Reykja-
vík. Þaðan hef ég fengið mjög góða
skötu áður. Það verður skötuilmur
hér á Þorláksmessu frá hádegi fram
á kvöld,“ sagði þessi eldhressi fyrr-
um sjóari en núverandi veitinga-
maður og mótorhjólatöffari.
hb
Frá Metallica-tónleikum í Stokkhólmi í Svíþjóð sem Kibbi fór á ásamt Torfa Karls-
syni vini sínum.
Með góðum vinum í mótorhjólaferðinni í Ameríku.
Harley Davidson fákurinn.
Kibbi segist forfallinn skotveiðimaður. Hér er góður fengur hangandi á snúru-
staurnum.
Sigrún með yngsta barnabarnið Jón Elberg Þorvaldsson.