Skessuhorn - 17.12.2014, Blaðsíða 103

103MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 2014
burð staðfestir orð Eiríks. Þar gefur
meðal annars að lesa þessa lýsingu
á aðstæðum þegar skipið lá nán-
ast stjórnlaust með mikla slagsíðu,
sambandslaust við umheiminn í
svarta myrkri og brjáluðu veðri:
„Var nú gefin skipun um að taka
til alla björgunarbúninga og hafa
þá til taks í klefa stýrimanns, skip-
stjóra, og á efri gangi. Við radar-
athugun virtist fjarlægð í Akraberg
ekki aukast og var hún um það bil
4 sjómílur. Var nú beðið um allt
mögulegt afl á vél til að rífa skipið
burt frá berginu. Virtist skipið, eftir
það, frekar mjakast frá berginu, en
þó mjög hægt.“
Eiríkur lýsir þessu áfram: „Þarna
var maður kominn í sömu aðstæð-
ur og þeir á Elliða forðum. Hefð-
um við fengið á okkur annað brot
þá hefði þetta bara verið búið. Það
var reynt að senda út neyðarkall
en það var allt óvirkt. Engar loft-
skeytastöðvar virkuðu. Viðvörun-
arbjöllur og sírenur vældu. Vélin
hallaði svo mikið að hún fékk ekki
olíu og ein af sírenunum glumdi út
af því. En vélstjórarnir voru hreint
ótrúlegir. Þeir opnuðu bara vélina
neðan til og helltu olíu inn í hana
svo hún hélst í gangi. Lífsvon okkar
fólst í því, að við urðum að reyna að
stýra skipinu upp í vindinn þar sem
það lá nánast á hliðinni og um leið
reyna að komast frá bjarginu. Stýr-
ið virkaði illa við þessar aðstæður.
Svanurinn byrjaði þó að mjakast og
vonin kviknaði um að okkur myndi
ekki hvolfa. Þetta tók um hálf-
tíma og hann var lengi að líða. Síð-
an var byrjað að dæla og reyna að
rétta skipið af. Það náðist svo loks
samband við Hornafjörð. Togarinn
Stálvík SI frá Siglufirði, skipstjóri
Guðmundur Magnússon, var næst-
ur okkur og kom á vettvang. Sigl-
ingaljós Stálvíkur eru fegurstu ljós
sem ég hef séð á ævinni. Stálvík-
in fylgdi okkur svo í var inn á einn
af fjörðum Suðureyjar. Við náðum
þangað með slagsíðu enda farm-
urinn enn úti í síðu. Í þessu sama
veðri fékk Bjarni Ólafsson AK á sig
ólag og var hætt kominn. Hann var
á leið til Færeyja með loðnu frá Ís-
landi og staddur norður af Færeyj-
um. Þrír Færeyingar fórust í þessu
óveðri þegar bílar sem þeir voru í
fuku út af. Ég skammast mín ekkert
fyrir að viðurkenna að þarna var ég
skelfingu lostinn. Það er merkileg
tilfinning, maður þornar allur upp.
Tungan verður þurr eins og leður-
bót. Um tíma sá maður ekkert ann-
að en skipinu myndi hvolfa og að
við myndum allir lenda í sjónum.“
Trillukarl og fornbíla­
maður í helgum stein
Eiríkur lauk farmennsku sinni eftir
þennan atburð, alls hafði hann ver-
ið ein fimm ár í henni. „Það voru
ágæt frí í þessu inn á milli. Þá var
ég hérna heima á Akranesi. Þegar
ég hætti þessu fór ég svo að vinna
sjálfstætt. Ég hóf rekstur vélaverk-
stæðis, Vélsmiðju Akraness, við
Ægisbraut á Akranesi. Ég var mik-
ið til einn til að byrja með. Með-
al verka hér á Skaganum var smíði
á skyggni sem enn er yfir bensín-
planinu á Stöðinni á Akranesi sem
áður var bensínstöð Shell. Það var
flutt í heilu lagi um götur bæjar-
ins sem var töluvert fyrirtæki og er
minnisstætt. Síðan byggði ég verk-
stæðishús fyrir reksturinn inni á
Höfðaseli. Í það var ráðist út á fyr-
irheit um verk í tengslum við upp-
byggingu álversins á Grundar-
tanga. Yfirmaður þar á þeim tíma
lofaði okkur að við skyldum fá nóg
að gera við það, en þegar á reyndi
stóðst ekkert af því. Hins vegar
náðum við ágætu verki í Svartsengi
við röralagnir. En þetta dugði ekki
til. Reksturinn gekk ekki upp. Eftir
það vann ég um tíma við vélvirkjun
hjá Stefáni Ármannssyni á Skipa-
nesi, í Smellinn og síðasti vinnu-
staður minn var Blikksmiðja Guð-
mundar.“
Nú fór að styttast í endann á við-
burðaríkum starfsferli Eiríks Ósk-
arssonar. „Síðustu árin, eftir að ég
átti að heita sestur í helgan stein,
hef ég dundað mér við trillu sem
við feðgar eigum og heitir Rós AK
41. Strákarnir mínir þeir Eirík-
ur og Alexander keyptu hana hálf-
kláraða á uppboði árið 2009. Ég
föndraði svo við að búa hana út til
handfæraveiða i samvinnu við þá.
Ég hef verið á strandveiðum und-
anfarin þrjú sumur hérna í Faxa-
flóa. Þetta er geysilega skemmti-
legur bátur sem gengur vel. Við
þetta fæst ég nú í ellinni. Svo er
ég með Eiríki syni mínum að gera
upp gamlan Mercedes Benz-vöru-
bíl af árgerð 1954, sem var mörg ár
í eigu Hvals hf. og síðar ÞÞÞ hér á
Akranesi. Það er mikið verkefni og
mjög gaman.“
Skagamaðurinn Eiríkur Óskars-
son er ekki dauður úr öllum æðum.
mþh
Með vænan þorsk á strandveiðunum í Faxaflóa síðastliðið sumar.
Eiríkur unir sér vel við handfærin úti í Faxaflóa.
Arion banki óskar viðskiptavinum sínum
og landsmönnum öllum gleðilegra jóla og
farsældar á komandi ári.