Þjóðlíf - 01.07.1990, Side 8

Þjóðlíf - 01.07.1990, Side 8
INNLENT STERKIR SÉRFRÆÐINGAR - VANMÁTTUGT RÍKISVALD Sérfrœðilœknar eru ríkisrekið einkaframtak. Með óvœginni kjarabaráttu og óbilgjarnri hagsmunagœslu hafa sérfrœðingar komið ár sinni svo vel fyrir borð í kerfinu að þeir geta skammtað sér tekjur og kœft ífœðingu tilraunir heilbrigðisyfirvalda til að skipuleggja heilbrigðisþjónustuna. — Kerfið er galopið, segir Finnur Ingólfsson aðstoðarmaður heilbrigðisráðherra. Finnur hefur íþrjú ár reynt að hemja peningastreymið til sérfrœðilœkna og koma á fastri skipan um hlutverk þeirra. PÁLL VILHJÁLMSSON í mörg ár hefur staðið yfir stríð milli sérfræðilækna annarsvegar og heilbrigð- isyfirvalda og heimilislækna hinsvegar. Stríðið stendur um tilvísanir og hvort sjúklingar eigi fyrst að ráðfæra sig við heimilislækni og síðan fara til sérfræð- ings ef þurfa þykir. Eða hvort sjúklingar skuli eiga óhindraðan aðgang að sér- fræðilæknum. I stríðinu vegast á fagleg rök og fjárhagsleg. Sumir segja stríðinu í raun lokið með fullum sigri sérfræðinga á meðan aðrir telja sérfræðinga hafa unnið orustu en að úrslitalotan sé eftir. amskipti sérfræðilækna og sjúklinga voru framan af með þeim hætti að heimilislæknir vísaði sjúklingi til sérfræð- ings ef ástæða þótti til. Þessi háttur var staðfestur með lögum um almannatrygg- ingar frá árinu 1971. Lagagreinin sem kveður á um tilvísanir er nr. 43, b-liður og um hana stendur styrinn. Þau rök liggja fyrir tilvísunum að nauðsynlegt sé að einn læknir, heimilislæknir, hafi yfirsýn yfir sjúkdómsferilinn til að tryggja samfellu í meðferð sjúklingsins. Einnig þykir tilvís- anakerfið til þess fallið að draga úr óhóf- legum heimsóknum til sérfræðinga, stundum kallað „oflækningar“, sem kosta mun meira en heimilis- og heilsugæslu- læknar. Að langmestu leyti er það ríkis- kassinn sem greiðir reikninga heilbrigðis- kerfisins og tilvísanir hafa áhrif til lækk- unar á þeim útgjöldum. Þegar fáir sérfræðingar voru starfandi hér á landi var friður um tilvísanir enda tryggði fyrirkomulagið góð boðskipti milli heimilislækna og sérfræðinga. Þegar sér- fræðingum fjölgaði á áttunda og níunda áratugnum fór að bera á óánægju með til- vísanir. Sérfræðilæknar töldu það óþarfa að sjúklingar leituðu til heimilislæknis og sögðu það oft á tíðum tvíverknað. Enn- fremur lögðu sérfræðingar áherslu á að sjúklingum yrði leyft að velja sér lækni milliliðalaust. Sverrir Bergmann, sem er sérfræðingur í vefrænum taugasjúkdóm- um, bendir einnig á það að í fámenninu á íslandi þekki almenningur til lækna og Starfsmenn í tryggingakerfinu eru sammála um að tilvísanir sérfræðinga til sérfræðinga voru misnotaðar í þeim tilgangi að sérfræðingar útveguðu hver öðrum verkefni. fólki sé sjálfu best treystandi til að velja sér lækni, hvort sem um er að ræða sérfræðing eða heimilislækni. Sverrir er sannfærður um að tilvísanakerfið sé dýrara fyrir hið opinbera og verra fyrir sjúklinga en sér- fræðingaþjónusta án tilvísana. Sverrir er í 75% stöðu hjá Landspítalanum, rekur eig- in læknastofu í Domus Medica, er dósent við Háskóla íslands, formaður kennslu- nefndar læknadeildar og varaformaður Læknafélags fslands. rátt fyrir kröfur sérfræðinga voru til- vísanir ekki lagðar af. Barátta sér- fræðinga bar þó þann árangur að heil- brigðisyfirvöld tóku að veita undanþágur frá tilvísunum. Ekki þurfti tilvísun til augnlæknis, sjúklingar utan höfuðborgar- svæðisins þurftu ekki tilvísun né þeir íbúar í Reykjavík og nágrenni sem ekki höfðu aðgang að heimilislækni eða heilsu- gæslustöð. Þá var sú breyting gerð að sér- fræðingar máttu vísa til sérfræðinga. Síðasta breytingin var umdeildust og „til þess að kóróna vitleysuna“, segir Kristján Guðjónsson, deildarstjóri hjá Tryggingastofnun ríkisins, en hann hefur í meira en áratug sinnt þessum málum. Starfsmenn í tryggingakerfmu eru sam- mála um að tilvísanir sérfræðinga til sér- fræðinga voru misnotaðar í þeim tilgangi að sérfræðingar útveguðu hver öðrum verkefni. Ákveðin læknamiðstöð var um- töluð fyrir það að sjúklingar sem þangað komu voru gjarnan sendir á milli nokk- urra sérfræðinga þannig að öruggt væri að sjúklingurinn yrði stálsleginn þegar hann 8 ÞJÓÐLÍF
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Þjóðlíf

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.