Tímarit Máls og menningar - 01.07.1946, Blaðsíða 56

166
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
ina þessum ósannindum, fölsunum og blekkingum, óhróðri og hat-
urshyggju og drekkja málflutningi andstæðinga sinna í ofurflóði
síns ofstækisfulla yfirstéttaráróðurs. Og reynslan sýnir eins ljóst og
verða má, að borgaralýðræðisflokkarnir og málgögn þeirra nota
sér til fyllstu fullnustu og á vandlega skipulagðan hátt þetta frjáls-
ræði hins algera siðleysis í málflutningi, svo sem enn nánar mun
verða að vikið síðar.
Þessi fullkomna skipulagning stjórnmálalyginnar annars vegar og
hins vegar miskunnarlaus frambarningur hennar í krafti hins marg-
falda afls- og liðsmunar er nú vissulega fyrirbæri, sem verðskuldar
fyllilega heitið andlegt ofbeldi. En til skilnings á eðli þessa andlega
ofheldis er nauðsynlegt, að menn geri sér ljóst, að það er ekki fyrst
og fremst að kenna ódyggð einhverra sérstakra borgaralegra áróð-
ursmanna, málgagna eða flokka, heldur óumflýjanlegri nauðsyn
horgarastéttarinnar, eigi hún að geta varðveitt þjóðfélagsvöld sín
og forréttindi. Svo herfilegur er málstaður auðvaldsins og yfirstétt-
arinnar, að engri alþýðu mundi nokkurn tíma koma til hugar að ljá
honum liðsinni, ætti hún þess yfirleitt kost að sjá hann sviptan
hjúpi blekkingar og borgarahræsni. Svo fögur, háleit og mannúðleg
er hins vegar hugsjón sósíalismans, svo skynsamlegt og réttlátlegt er
þjóðfélagsskipulag það, sem hún boðar, og fullkomlega samsvar-
andi hagsmunum meginþorra mannkynsins, og svo óhrekjanlega
hefur þetta þjóðfélagsskipulag meira að segja nú þegar sannað yfir-
burði sína í reynd, að það væri vissulega og vafalaust komið á fyrir
löngu um heim allan með frjálsu og friðsamlegu samþykki þessa
meginþorra mannkynsins, ef almenningi væri yfirleitt ekki sagt
annað um kenningu sósíalismans og fyrirætlanir sósíalista en það,
sem satt er og rétt. Einmitt þess vegna er hin skipulagða stjórn-
málalygi borgarastéttinni ekki einungis nytsamlegt vopn, heldur
beinlínis lífsnauðsynlegt. Hún er sú höfuðstytta þessa stjórnmála-
skipulags, sem nefnt er borgaralýðræði, og þar með auðvaldsskipu-
lagsins sjálfs, án hverrar það mundi ekki einu sinni fá staðizt fullan
áratug í nokkru landi heims. En hin skipulagða stjórnmálalygi er
ekki einungis höfuðstytta borgaralýðræðisins, heldur jafnframt
höfuðveila, því að það stjórnmálaskipulag, sem á sér lygina að lífs-
skilyrði, er vegið og léttvægt fundið. Um stundarsakir getur það