Tímarit Máls og menningar - 01.07.1946, Blaðsíða 79

SKÝJABORG
189
en við höfum þarna fyrir handan. Sóda? Sítrón? Enga gosdrykki?
Eins og ég. Spillir bragðinu. . . . Þú þarna, gargon, viltu vera svo
góður að gefa okkur tvö glös af viskí. .. . Jæja, hvernig hefurðu
haft það síðan ég sá þig síðast? Herra minn trúr, hvað við erum
að verða gamlir! Sérðu nokkur aldursmerki á mér — ha? Dálítið
farinn að grána og þynnast í hvirflinum — eða hvað?“
Ignatius Gallaher tók ofan hattinn og sýndi þétthært höfuðið.
Hann var karlmannlegur í andliti, fölur og vel rakaður. Augun
voru ljósblá og juku á fölva andlitisins, sem stakk mjög í stúf við
hið rauðgula hálsbindi, sem hann bar. Milli þessara andstæðna
virtust varirnar vera mjög langar og litlausar. Hann laut höfði og
fór hluttekningarfullur með tveimur fingrum um hárið í kollinum.
Litli-Chandler hristi höfuðið í neitunarskyni. Ignatius Gallaher
setti hattinn upp aftur.
„Hún ætlar að drepa mann þessi blaðamennska,“ sagði hann.
„Alltaf á þönum eftir handritum og fara svo oft fýluför. Þurfa svo
að hafa alltaf eitthvað nýtt á boðstólum. Fari prófarkir og prentarar
norður og niður í nokkra daga, það segi ég satt. Ég get sagt þér
það, að ég er djöfull ánægður að vera kominn aftur til gamla lands-
ins. Maður hefur gott af því að taka sér svolítið frí. Mér líður þús-
und sinnum betur síðan ég kom til blessaðrar Dyflinnarinnar þó
óhrein sé .... Hérna Tommi. Viltu vatn? Segðu til.“
Litli-Chandler lét viskíið þynnast mjög mikið.
„Þú veizt hvað þér hentar bezt, ljúfurinn,“ sagði Ignatius Gallah-
er. „Ég drekk mitt óblandað.“
„Ég drekk nú venjulega lítið,“ sagði Litli-Chandler hæversklega.
„Einstöku sinnum glas þegar ég hitti einhvern úr hópnum: það er nú
allt og sumt.“
„Alveg rétt,“ sagði Ignatius Gallaher glaðlega, „drekkum skál
gömlu kunningjanna og liðnu áranna.“
Þeir klingdu glösum og drukku minnið.
„Ég mætti nokkrum af gömlu félögunum í dag,“ sagði Ignatius
Gallaher. „O’Hara virðist fremur illa á sig kominn. Hvað gerir
hann?“
„Ekkert,“ sagði Litli-Chandler. „Hann er kominn í hundana.“
„En Hogan, hefur hann það ekki ágætt?“