Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1982, Blaðsíða 18

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1982, Blaðsíða 18
Tímarit Máls og menningar ómögulegt. Hugsum okkur að Biblían hafi verið skrifuð af höfundi, gerirðu þér grein fyrir „lítillæti" hans. Vinurinn gerði sig líklegan til að smíða fullkomnari heim en sjálfur Drottinn hafði skapað. Söguleg átök það. Fyrirmynd bans hefur þá verið Drottinn. Hann ætlaði sér fram úr Guði. I dag miðast allt við að keppa um bók- menntaverðlaun, bókmenntasamkeppnina, hugsunarháttur sem ber í sér bráða hættu fyrir höfunda. Auðvitað eiga bókmenntaverðlaun rétt á sér sem ein leið til að bjargast af og gera auk þess kleift að uppgötva hæfileika sem ella hefðu ef til vill ekki náð fram vegna verslunarsjónarmiða auðvalds- landanna. En keppni um verðlaun ber í sér þá hættu að höfundarnir fari að skrifa eingöngu til að vinna hana. Hún verður markmið í sjálfu sér og þeir hespa hlutunum af í kapphlaupi við skilafrest. Sigurvegarinn er „sá besti í dag“, en ekki sá sem reyndi að komast fram úr Cervantes og Shakespeare. Hefur þú ekki tekið þátt í bókmenntasamkeppni? Jú, en það voru hlutir sem ég hafði lokið við að skrifa. Viltu að ég segi þér frá þessum tveimur skiptum sem ég tók þátt í bókmenntasamkeppni? I fyrra skiptið var um að ræða sögu sem nefndist Daginn eftir laugardag. Arið 1954 átti sér stað í Kólombíu „Landskeppni í bókmenntum" eða eitthvað í þá veru og svo virtist sem gæði þátttakenda stæðu lágt. Því var brugðið á það ráð að leita uppi höfunda sem kynnu að hafa undir höndum texta til að hækka standardinn. Þá er það að vinur minn einn kemur að máli við mig og segir: „Þú stendur með pálmann í höndunum, sendu hvað sem er og þú færð verðlaunin, standardinn er svo lágur að við lítum ekki við því sem komið er“. Þannig atvikaðist að ég sendi inn sögu sem ég hafði þegar lokið við að skrifa og fékk verðlaunin. Og síðara skiptið? Þá var það Dauðastundin, bók sem ég hafði byrjað á í París en lagt til hliðar af því hún var ekki alveg á hreinu. Til Karakas kom ég aftur 1958 og hélt áfram að vinna. I millitíðinni skrifaði ég Liðsforingjanum berst aldrei bréf sem ég er ekki í vafa um að er mín besta bók. Ég meina það, þetta er ekki grín, ég neyddist til að skrifa Hundrað ára einsemd til að Liðsforingj- anum berst aldrei bréf yrði lesin, hún gekk alls ekki. Dauðastundina skrifaði ég í ígripum og þegar ég sneri aftur til Karakas frá Evrópu, hafði ég handritið með mér í vöndli og bundið utan um með hálsbindi. Það hlýtur að hafa verið síðasta bindið mitt því síðan hef ég ekki borið bindi. Um þetta leyti giftist ég Mercedes og þegar hún byrjar að taka til í húsinu rekst hún á blaðastranga í hálsbindi og spyr: „Hvað er þetta?“ Eg segi henni að þetta sé skáldsaga en til einskis nýt og eins gott að fleygja henni og vera þar með laus við hana því að ég var með aðra hluti í siktinu. Ég var snúinn aftur 136
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.