Tímarit Máls og menningar - 01.06.1984, Síða 96
Tímarit Máls og menningar
bjargar lífi, það er mikið góðverk. Guð metur þig meira en áður, og
þar að auki færðu allt sem þig langar í. Hvað segirðu um þetta, telpa
mín?“
„Systir mín,“ sagði Ismail biðjandi röddu, „Emine systir mín, allt
sem þú biður um skal ég gefa þér. Þó þú viljir fuglamjólk, skal ég
verða þér úti um hana.“
Andlit Emine varð ennþá dekkra og skorpnara. „Veli aga,“ svaraði
hún, „ég hef ekki einu sinni nóga mjólk handa mínu eigin barni.
Borða ég nokkurn tímann nóg til þess að geta mjólkað almennilega?”
Ismail tók á sig rögg: „Sjáðu nú til, góða Emine mín, þó þú viljir
fuglamjólk, skaltu fá hana. Hvað segirðu við því? Svona nú, segðu
iá-“
„Hvað get ég sagt, bróðir,“ svaraði Emine. „Þegar bóndinn kemur
heim í kvöld, skulum við sjá til.“ Og hún sneri sér við án þess að gefa
grátandi barninu sem lá á moldargólfinu nokkra mjólk og gekk út.
Döndu litla kom hlaupandi inn. Hún tók barnið upp, sneri bakinu
í þau og lagði það á brjóstið. Gráturinn þagnaði.
„Þessi móðir mín,“ sagði hún í nöldurtón, „hún finnur alltaf
eitthvað til að gera, þó að það sé ekkert að gera. Þessi móðir mín.“
Froskakvakið fyllti nóttina. Svalur vestanvindurinn sem blásið hafði
síðdegis var nú genginn niður. I lofti blandaðist daunn af kúaskít við
ýldulykt úr fenjunum. Himinninn var þakinn risastórum, glitrandi
stjörnum.
I nokkurri fjarlægð frá húsinu, úti í jaðri engisins, stóð gríðarhár
hlynur. A hverri nóttu fylltist hann af storkum sem komu og röðuðu
sér á greinar hans. Oteljandi hvítir storkar. Glamrið í goggum þeirra
heyrðist af og til. Við hliðina á húsi frændans var skýli, mannhæðar
hátt, gert úr staurum og vafningsviði.4 Undir gólfpalli skýlisins lágu
jórtrandi nautgripir.
Barnið lá hægra megin á pallinum, við hliðina á Djennet gömlu, og
hélt áfram að gráta. Sú gamla ruggaði vöggunni án afláts. í hvert
4 Hér er átt við svokölluð sjardak skýli, sem notuð eru til að sofa í um sumar-
tímann. f>au eru byggð úr fjórum hornstaurum, með gólfpalli nokkuð hátt uppi,
og sefur fólk á pallinum en dýr undir honum.
326