Tímarit Máls og menningar - 01.06.1999, Blaðsíða 8

Þröstur Ólafsson
Þorleifur Einarsson,
prófessor
29.08.1931-22.03.1999
Þótt Þorleifur Einarsson hafi ekki verið gamall maður þegar hann lést hafði
hann engu að síður lokið að mestu æfistarfi sínu. Hann var kominn á það
aldursskeið þegar umbrot og átök athafnaáranna eru að fjara út og menn geta
horft fram á rólegri æfiár. Það var aldrei nein lognmolla í kringum Þorleif. Það
gustaði alltaf af honum, hvort heldur hann setti ff am vísindakenningar eða
hafði með höndum félagsleg störf af einhverju tagi. Hann var oft umdeildur;
var ákafamaður og unni sér ekki hvíldar meðan eitthvað var enn ógert.
Þorleifur hugðist ljúka störfum sínum sem prófessor á næstunni og hafði
lagt öll félagsleg störf á hilluna og skyldur þeim tengdar. Hann hugðist nú
njóta ávaxtanna af frjóu og skapandi lífi, sem vissulega hafði oft verið
átakasamt og erfitt, en skilið eftir drjúgt dagsverk. Hann og sambýliskona
hans höfðu fest kaup á íbúð í Köln þar sem þau hugðust dvelja milli þess sem
þau bjuggu hér. Það fer vel á því að deila tíma á milli þýskrar menningar og
íslenskrar náttúru. Þetta er lífsmáti sem auðvelt er áð öfundast út í, þótt
smekkur okkar Þorleifs fyrir Köln hafi ekki endilega farið saman.
Þorleifur Einarsson fæddist í Reykjavík 29. ágúst 1931. Foreldrar hans voru
Einar Runólfsson verkamaður ættaður úr Álftaveri og Kristín Þorleifsdóttir,
en hún rakti ættir sínar til Stykkishólms. Þetta var í byrjun kreppunnar.
Reykvískir verkamenn lifðu við kröpp kjör. Kaupgjald var lágt og atvinna
stopul. Bernskuheimili Þorleifs fór ekki varhluta af þessu ástandi. Efnaleysið
fylgdi honum raunar allar götur þar til hann hafði lokið námi og hafið störf
sem háskólamenntaður maður. Úrræði verkamanna hér, eins og víða um
heim, voru skilyrðislaus krafa um að þjóðfélagi sem gerði vinnufusa og
duglega menn að bjargarlausum öreigum yrði að breyta. Segja má að
Þorleifur hafi fengið sósíalísk viðhorf með kvöldmatnum og þau fylgdu
honum æ síðan. Hann tók afstöðu með þeim sem voru rangindum beittir eða
áttu í vök að verjast, hvort heldur það voru einstaklingar, þjóðir eða í öðru
samhengi íslensk náttúra.
6
www.mm.is
TMM 1999:2