Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2006, Side 79

Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2006, Side 79
74 Tímarit um menntarannsóknir, 3. árgangur 2006 Er „menningarlæsi“ ungs fólks að breytast? Með þessum fyrirvörum má segja að niðurstöðurnar séu skýrar og verða nú ræddar með hliðsjón af rannsóknarspurningum greinarinnar. Hvaða sess hefur þá bóklestur miðað við aðrar tómstundir þessara nemenda í 10. bekk í Reykjavík árið 2005? Eins og búist var við er lestur ekki ráðandi tómstundaiðja samkvæmt þessari athugun. Internet- og tölvunotkun er mun almennari tómstundaiðja hjá báðum kynjum, en einnig er meira um að nemendurnir verji tómstundum með vinum og fjölskyldu, í sjónvarpsáhorf og drengir í íþróttir/heilsurækt. Hér er mikilvægt að benda á að hinni miklu tölvu- og internetnotkun unga fólksins fylgir oft töluverður lestur þó miðillinn sé annar. Þennan lestur þarf að rannsaka nánar. Mun fleiri fara inn á internetið daglega nú en 2003 (Þorbjörn Broddason, 2005). Þá er internet- og tölvuleikjanotkun mun vinsælli tómstundaiðja meðal nemenda í 10. bekk en fullorðinna 2005 samkvæmt athugun höfundar á úrtaki fólks af öllu landinu (Guðný Guðbjörnsdóttir, 2005c). Hér er um verulegan mun eftir aldri að ræða. Árið 1993 var spurt um videoleiki (ekki tölvuleiki) sem væntanlega er sambærilegt, en þá sögðust mun færri fara í þá daglega en í tölvuleikina 2005. Ef litið er á samspil bóklestrar og tölvunotkunar hafa drengir fundið annað tómstundagaman en bækur í tölvunni eða tölvuleikjum þegar 1993, en sú breyting virðist nú, rúmum 10 árum síðar, hafa náð til stúlkna að því leyti að þær lesa bækur og nota internetið jafnmikið og drengir, en tölvuleikjanotkun þeirra er enn minni en drengja. En hvernig eru bóklestrarvenjur nemenda í 10. bekk nú í samanburði við jafnaldra þeirra fyrir rúmum áratug og fyrir 40 árum og hver er þáttur mismunandi bókmenntagreina? Niðurstöðurnar benda til að lesturinn s.l. 2 vikur sé mun minni nú og lestur stúlkna er orðinn svipaður að magni til og lestur drengja, sem er veruleg breyting frá 1993. Aftur er minnt á fyrirvarann vegna fyrirlagnartímans og stærðar úrtaksins. Til samanburðar má benda á að samkvæmt athugun Þorbjörns Broddasonar (2005) lásu 10–15 ára börn 1,8 bækur s.l. 30 daga árið 2003, en 15 ára lesa 0,8 bækur s.l. tvær vikur nú eða 2005. Þessar niðurstöður virðast ekki ósvipaðar, ekki síst í ljósi þess að ætla má að yngri börnin lesi meira en þau eldri, samanber fyrri athuganir höfundar á nemendum í 7. og 10. bekk (Guðný Guðbjörnsdóttir, 2000; Guðný Guðbjörnsdóttir og Morra, 1997). Þá má nefna að drengir í Englandi (13–15 ára) lásu 1 bók hálfsmánaðarlega að meðaltali árið 1995, sem er ekki fjarri þeim niðurstöðum sem koma fram hér og minna en á Íslandi 1993 (Wicks, 1995). Minnt er á samhengi þessa minnkandi bóklestrar, nefnilega hina miklu tölvu- og internetnotkun unga fólksins og aukna sjónvarpsnotkun stúlkna (Þorbjörn Broddason, 2005). Ef litið er á lestur unga fólksins almennt þá virðist sem hlutfallslega mun fleiri nemar í 10. bekk 2005 af báðum kynjum lesi aldrei eða mjög sjaldan alla lesefnisflokkana sem athugaðir voru en jafnaldrar þeirra árin 1993 og 1965. Mesta minnkunin virðist vera á lestri Íslendingasagna og þjóðsagna, en einnig er mun stærri hópur 2005 en 1993 sem les aldrei í fræðslubókum. Athyglisvert er að unga fólkið sem yrkir reglulega nú virðist álíka margt hlutfallslega og fólkið á þrítugs- og fimmtugsaldri sem yrkir reglulega, eða 7–9% (Guðný Guð- björnsdóttir, 2005c). Spyrja má hvort það að yrkja sé hæfileiki eða venja sem breytist lítið eftir að unglingsárum er náð, eða hvort það er tíðarandinn sem stýrir því hve margir yrkja eða semja sögur. Svo virðist sem lestur Íslendingasagna meðal nemenda í 10. bekk sé á undanhaldi. Það verður fróðlegt að fylgjast með því hvort áhuginn á Íslendingasögunum fer eftir aldri einstaklinga eða sögulegum tíma. Má búast við því að þetta unga fólk verði áhugasamara eftir 20 ár, eða eru að eiga sér stað breytingar á tómstundamenningu sem gera Íslendingasögurnar og þjóðsögurnar síður áhugaverðar í samkeppninni við annað? Um það er ekki hægt að fullyrða, en ljóst er að viðhorfin til lestrar fornsagna og bókmennta
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Tímarit um menntarannsóknir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit um menntarannsóknir
https://timarit.is/publication/1140

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.