Skagfirðingabók - 01.01.1992, Síða 12

SKAGFIRÐINGABÓK
Gautsdal, og hélt vel við lausafjárhag sínum. Helga hafði jafnan
dugnaðarhjú á búi sínu og bjó vel að þeim.1
Árið 1836 flutti Jóhannes búferlum frá Rútsstöðum að Hofi
í Vesturdal og keypti þá jörð, sem var 40 hundruð að mati, með
mestu jörðum að landi til. Jóhannes hafði þá bústýru, er Kon-
kordía hét, 32 ára, ættuð af Suðurlandi. Einnig vinnumann og
vinnukonu, en jarðnæðið nytjaðist misjafnlega.
Með bréfi 22. maí 1840 hafa þeir Jóhannes Jónsson ogMagn-
ús Gunnlaugsson jarðakaup, makaskipti á Hofi og Sveinsstöð-
um í Tungusveit. Sveinsstaðir voru helmingi lægri í mati, 20
hundruð, og því áskilur Jóhannes sér milligjöf, 300 fimm ríkis-
orta spesíur danskar. Jóhannes bjó áSveinsstöðum 1840 til 1846
við góðan efnahag. 1844 átti hann Sveinsstaði skuldlausa. Hann
var á Sveinsstöðum 1847, heimilismaður á Leifsstöðum í Ból-
staðarhlíðarhreppi 1850, og 1852 fluttist hann að Svaðastöðum
og dó þar á næsta ári.
I Brandsstaðaannál 1853 er getið um þá, sem látizt hafa á
árinu. Sáþriðji, sem getið erum: „Jóhannes gamli Jónsson, fyrr
á Rútsstöðum, Hofi í Dölum og Sveinsstöðum, fyrst Gautsdal,
og keypti þessar jarðir, framkvæmdasamur og ráðagóður, mis-
jafnt álitinn.“
I æviskrá Jóhannesar er þessi umsögn: „Jóhannes var talinn
með efnabetri bændum í Lýtingsstaðahreppi. Veitti ýmsum
efnasnauðum bændum aðstoð, er þörf var til þess.“
Einkadóttir Jóhannesar og Helgu í Gautsdal var Rannveig,
fædd á Balaskarði 1797. „Hún ólst upp með foreldrum sínum
og fékk þá menntun er veitt var „betri bænda dætrum", sérstak-
lega í hannyrðum og heimilishaldi. Þótti álitlegur kvenkostur
ungum mönnum." Var sú sögn, að hún hefði lofast manni í sveit
sinni, en hann farizt voveiflega, hún þá tekið þunglyndi og
1 Það sem sagt er hér á undan um Jóhannes og Helgu, er að mestu orðrétt úr
æviþætti Jóhannesar í Skagfirzkum æviskrám 1850—1890 I, bls. 118—120.
Ritstj.
10