Skagfirðingabók - 01.01.1992, Side 49

BJÖRN ÞORKELSSON, SVEINSSTÖÐUM
Búskipti
Hinn 28. nóvember 1910 var dánarbú ekkjunnar Guðlaugar
Gunnlaugsdóttur á Sveinsstöðum virt og skrifað upp. Búið var
virt á 8.194,21 krónur, en skuldir 334,85 krónur. Mestur hluti
eignanna voru útistandandi skuldir hjá ýmsum bændum í
Skagafirði, inneign í Sparisjóði Sauðárkróks nam 2.392,83 kr.
Fyrirliggjandi í peningum heima á Sveinsstöðum, 1.677,52
krónur, var geymt í peningakistli Björns Þorkelssonar. Þegar
Guðlaug lá banalegu, kom Jóhann hreppstjóri og sótti lykilinn.
Föður mínum þótti vænt um það, því annars var hægt að gruna
hann um gripdeildir. Jóhann hreppstjóri sendi fósturson sinn,
Jóhannes Kristjánsson, sem þá var innan við tvítugt, með gullið
frá Sveinsstöðum til Páls Vídalíns sýslumanns. Peningarnir,
mest gull, voru í vettlingi. Jóhannes sagði mér svo frá, að þegar
sýslumaður var búinn að telja, vantaði fimm krónu gullpening,
en þegar sýslumaður taldi aftur var allt rétt.
Mér var gefinn peningakistillinn á Sveinsstöðum og man vel
eftir honum. Hann var einfaldur með góðri skrá og handraða,
ómálaður og ljós að lit, sem var vegna þess að Guðlaug var mikil
þrifnaðarkona og sandskúraði gólf og ómálaðar hirzlur. Kistill
þessi fór í brunann á Mælifelli haustið 1921. Þess vegna hef eg
aldrei getað eignazt neitt, eða það hélt Sigurmon í Kolkuósi.
Erfingjar voru 24 talsins, þar af var einn í Færeyjum og fimm
í Vesturheimi.
Björn Þorkelsson var meðalmaður á hæð, en þrekinn
nokkuð, fríður sýnum, sviphreinn og glaðlegur í viðmóti.
Hann var nærgætinn við þá sem máttu sín minna, og gjöfull
fátækum. Trúrækinn var hann og sótti vel kirkju.
Séra Friðrik Friðriksson orti eftir Björn Þorkelsson:
í heimi er allt hverfult
og háðar liggja,
breytingum brautir
að banadægri.
47